[phantomm]

Phantomun kafası karıştııı.
Üff.
Son birkaç gündür öğretmenlik düşüncesini bir kenara bırakmıştım.Ben bunu istemiyorum ki.Ya da bu konuda gerçekten ne istediğimi bilmiyorum.
Hayatta en önemli iki karardan biri.Bunda bu kadar zorlanıyorum eş seçiminde napacağım acaba?
Neyse umutsuz düşünmek yok tabi.Ben doğru yoldayım ve sorularımın,karmaşalarımın olması çok çok doğal.Su bulanık olabilir ama durulur elbet.
Anneme "yeniden" öğretmenlikten vazgeçtiğimi açıkladım dün.Önce biraz sorguladı sonra "Bana göre hava hoş sen ne istersen ama babana ne diyceksin?" dedi.Ben tabi güvendiğim şeyler olduğu için boşverdim şimdilik söylemeyecektim.İş bulunca "ça çavv" deyip kaçacaktım güya hem de zaten bu iş babamı da "güvende olduğumu" hissettirecek bir iş olacaktı.Tabi hala olabilir.
Sonra hemen bir iki yere cv yollama.Sonra bir içgörü.Ve phantom bugün soluğu işkurda aldı.
Tabi yine "Aaa kızım İngilizce Öğretmenliği..Aa tüüü..Bi de burdasın aa.." tarzında bir adam.E normal.Yansıtacak ya beni bana.
"Amca sen onu boşver burdan iş bulma ihtimalim yüzde ile?" dedim.
"1, yüzde 1."
"E olsun ben o yüzde birlik kısmın içinde olurum sen merak etme." dedim.Kayıt yaptırdım.
Ama adamın içine yine sinmedi.Sağolsun bana birşey önerdi.İşkura kpss notu ile tercüman alıyorlarmış.Ab projeleri işleri için.Ama tam olarak hangi puan türü bilmiyorum.Belki kpds notu da istiyorlardır.Ama ben artık sınav kelimesi duymak istemediğim için girmedim ona.Geçen kayıtların son gününde hatırladım ama üşendim gidip kaydolmaya ve ERTELEDİM.Tabi bu sorun değil yılda iki defa yapılıyor nasılsa.Extra bir çalışmaya da gerek yok.Ama yine kpss var.İlk önce hoşuma gitti.Ama nette bu konuyla alakalı birşey bulamadım.(Bilen varsa aydınlatılayım amacı ile de yazıyorum.)Yani kafamda muallakta kaldı.

Geçen sene de yine böyle bir dönem geçirmiştim.!Hatta o zaman iş bulup kpssyi iyice boşlamıştım.Sınavda da bitse de gitsek modunda bağdaş kurup oturdum.Sınava giderken de baktım hava çok güzel "Yaa bu ne sınavı şimdi piknik yapmak vardı." bile dedim.

Eve dönerken "Artık bu sene ciddi çalışırım."

Aylar geçtikçe yine tetiklenen acabalar.Ve yine ne olsam modu.


Şimdi yine aynı mod.

Annem artık sürekli "Eee son beş dakka içinde noldu,şimdi ne olmaya karar verdin?" diyor.
Birkaç ay önceki kararsızlık durumu gibi.Hergün değişik bi işle uyanıyordum.

"Anne ben karar verdim Amerika'ya gidiyorum."
"Anneee ithalat-ihracat kursuna gideceğim bana daha yakın gözüküyo."
"Dış işleri ofisine eleman arıyolar buna başvurayım."
"Öğretmen olup İngilte2ye gitmeye karar verdim.Geçiş hakkı varmış.."
"Neyse ya ordaki öğretmenlik olmuyo mu sanki."
"Kuzenimle tasarım yapalım biz yaa."
"Eğitim danışmanlığı da olur aslında bak."
.
.
.
.
.
.


Sonra öğretmenliğe başlayıp kendimi o süreçte istediğim yönde geliştirip istediğim mesleğe geçerim düşüncesi ile ikna etmiş ve bir süre annemi rahat ettirmiştim.Ama sonra beynimi kurdalamaya başlayınca,yani bu son dönemlerde, yine tereddütler çıktı meydane.

Dün gece oturup forumlarda dolaştım.Ne çok işsiz var.Ne çok yakınan.İlk başta bir moralim bozuldu.
Biliyorum ki doğru şekilde düşünürsem doğru işi bulurum.Umutsuzca aramak yerine fırsatları görmeyi bilince insan istediklerine kavuşur.
Ama ben hala bir karar vermiş değilim.
Bunda sanırım babamın rolü var.Ablam okulu uzattı ve iş konusunda babamı çok zorladı.Çok yordu.Hala da öyle.Maddi ve manevi bakımdan yoruldu adam.O yüzden çekiniyorum ben de.Onun isteğinin dışına çıkıp onu üzmekten daha fazla yormaktan çekiniyorum.
Gerçi korkularımı silersem ne yöne gidersem gideyim o da benimle mutlu olacak bu da var ama..


Akşam eve dönerken çocukluk arkadaşıma rastladım.Meslek lisesine başlamış yarım bırakmıştı.

Önce beni tanıyamadı.(O kadar mı değişmişim yahu?)
Yalnız kızla evlerimiz dipdibe diyebileceğim bir mesafede ama yıllardır görmedik birbirimizi:)
Herneyse.
Bir kursa başlamıştı annesinden duymuştum.Kurs sonrası staj başlamış özel bir okulda.Yorucuymuş ama sevinçli çünkü öğretmen gibi birşey oldum diyor.İşim oldu.

Hımm phantomm.Bak arkadaşım liseyi bile bitirmedi ama fırsatları değerlendirmiş.Şimdi mutlu.Allah artırsın.Gelelim kendimize.
"Kurslar iyi fikir aslındaaa."


Sonra üniversiteden bir arkadaşım aradı.Uzun zamandır görüşmemiştik.
İstanbul'da öğretmenlik yapıyormuş."Phantom buraya gel İstanbul çok güzel ben hep geziyorum.Kazanırsın sen yaa.Hem bak burası büyük yer.Başka şeylere yönelirsin istersen sonradan.Fırsat çok."(Hımm eski fikrime yeniden mi dnüyorum?)

"Evet aslında doğru hem oranın puanları da düşük.Olabilir.Hem orda kendimi daha çok geliştiririm zaten önceden bunu düşünmüştüm ama sonra vazgeçmiştim."


Gece.
"Ab gönüllülük projeleri araştırmalarına dönüş.Mesleğe başlamadan önce bir yurtdışı yapayım.Aaa İrlanda bile var bak oraya gitmek istiyodum zaten bu bi işaret!"


Sonuç:???