Cevap: phantommun günlüğü Dün gece yattığımda aklıma bir sahne geldi.
"Mesleklerin saygınlığı" konusunda.
O bulunduğum yabancı ülkede zihnime en çok kazınan manzaralardan biriydi gözlerimin önüne gelen.
Küçük bir köprünün üzerinde, satacağı şeyleri yere, bir örtünün üzerine sermiş bir adam.Dikkatimi çeken sattığı şeyler değildi.Zaten sanırım çok küçük şeylerdi şuan hiç hatırlamıyorum bile.
Adamın duruşu idi zihnime bu sahneyi kazıyan.
Köprüye yaslanmış,elinde bardağı ile birası.Hem büyük bir hayranlıkla insanları ve güzel manzarayı izliyor hem de sergisinin başında duruyordu.Gülümsüyordu güzel bir şekilde.
Yüzünden keyif ve memnuniyet okunuyordu.
"Ben hayatımdan çok memnunum,mutluyum,işim nolursa olsun severek yapıyorum keyifle yapıyorum..." diyordu sanki.
İşte o zaman "saygın meslek" diye bir kavramın olmadığını düşündüm.Mesleği saygınlaştıran kişinin kendisi.İş ne olursa olsun "saygın insan" vardır yalnızca.
Mutlu durum yok mutlu insan var.
Şimdi bu süreçte bunu yeniden hatırladım.
Şükürler olsun.
__________________ Ben bir başarı hikayesiyim. |