[imported_Angel]

merhaba sevgili günlük
dün akşam aklımdan yine bazı düşünceler geçti...hatta o düşüncelerin geçtiği an bunu ertesi gün günlüğüme mutlaka yazmalıyım diye de düşünmüştüm..

şöyle örnek vermek istiyorum....hayatımıza gelip geçen herşeyi ama herşeyi gökten üzerimize düşen yağmur damlaları olarak görüyorum...ve bu yağmur damlaları yere düştükleri takdirde biz o damlayı alıp kendimize katamayız....o yağmur damlasına karşı şemsiye açıp onun bize ulaşmasını engelleyen de biziz... veya şemsiye açmadığımız halde onu yakalamadığımız için yere düşmesine izin veren de biziz....hayatımızdaki birçok şey de bu damlalar gibi geliyor ve geçiyor...yere düşen yağmur damlasını sonradan elimize alsak da yere düşmeden yakaladığımız gibi olmuyor aslında....nasıl ki buzdolabında tazeyken bekleyen bir elmayı yemek ile...uzun bekletilmekten bayatlamış hatta çürümeye yüz tutmuş elmayı yemenin bir olmayacağı gibi....

yani neyi seçersek seçelim...hayatımızda karşımıza çıkan herşey sonlanmaya ve bitip tükenmeye mahkum...biz bunu kullanarak veya yaşayarak ve ondan kendimize birşey katarak tüketme şansımız da var....bunları yapmadan duyarsız kalarak yada erteleyerek çürütmek ve bir daha ondan faydalanamamak durumunda kalma şansımız da var...

herşey zamanı dolunca tükeniyor...ondan faydalanmak veya faydalanmayı reddetmek elimizde...elmayı çürümeden yemek, yağmur damlasını yere düşmeden yakalamak lazım...çünkü çürük elma veya yere düşmüş damla işimize yaramayacaktır...

o yüzden ben artık geçmişteki çürümüş elmalarla veya zamanında havadayken yakalayamadığım ve yere düşen yağmur damlalarıyla uğraşmayacağım...çünkü artık bana birşey katamayacaklarını ve kullanılmaz faydalanılmaz hale geldiklerini biliyorum artık bundan sonra hayatımda karşıma çıkacak olan yağmur damlalarından beğendiğimi seçip...yere düşmesine izin vermeden onu yakalayacağım...veya elmayı çürümesine izin vermeden tüketeceğim