Cevap: phantommun günlüğü Önceki gün teyzemler sayesinde evde gerginliğe neden olan konu aşıldı.Ben olayın öyle akar gider gibi çözümlenmesini gülerek izledim.Çünkü bu kez üzülüp hemen olaya müdahale etme gereği hissetmedim.Yalnızca akıntıya bırakmıştım,herkesin lehine çözüleceğine inandım ve o yönde çıktı son karar.Bu yüzden kendime teşekkür ediyorum.Şükürler olsun.
Bugünse yine başka bir şaşırdığım haberle uyandım.
Babam son günlerde iyice tuhaflaştı.Bu bizi kimi zaman üzse de yeni hali ile hem kendisini hem bizi üzen şeylerden uzaklaşmaya başladı biraz.
Sürekli hasta olduğunu söylüyor.Görünürde birşey yok ama sürekli düşünüp bizi de kendini de üzdüğü için depresyona girdi sanırım.Zamanında dedemden aldığı bir para varmış kızım onu verin annen unutur sana güveniyorum her konuda diyor.Benim sağlığım yerinde değil diyor ölücekmiş gibi konuşuyor..
Burası çok iç açıcı değil tabi ki.Bu sabah gözümü bile açmadığım bir vakit kardeşim geldi babam amcamlarla barışmaya karar vermiş dedi direk fırladım yataktan.Yaklaşık bir senedir araları gerçek anlamda bozuktu, ben normalde amcam ve yengemi çok severdim ve annemler gitmemesine rağmen gitmeye devam ettim.Fakat sonra sürekli bu konuların konuşulmasından o kadar rahatsız oldum ki gitme isteği kalmadı içimde.Bayadır gitmiyordum.
Son haftalarda sürekli yengemi görüyordum rüyalarımda.Bana "Niye gelmiyorsun baban mı izin vermiyor?" diyordu.Daha başka başka şeyler..
Babam bu konuda gerçekten çok katıydı.Bize siz istiyorsanız gidin ama ben ne giderim ne de evime gelsinler bundan sonra derdi hep.Ölsem bile gelmesinler diyordu.
Bu sabah anneme demiş ki "Ara bakalım müsaitlerse gidelim, barışalım.Ben kendimi iyi hissetmiyorum nolur nolmaz.."Annem de aradı biraz önce gittiler bakalım.İnşallah güler yüzle geri gelirler.Merak ediyorum çok.
Babamın bu hali arada bir korkutuyor beni.Hani bazı insanlar hissederler ya..Ama bir yandan da depresyonda olduğu için böyle diyorum.Çünkü çok şükür büyük bir sağlık problemi yok.Bakalım doktora götürcez şimdi..
Onun dışında yine kararsızlık problemi yaşıyorum günlük.Karar veremediğim için adım atamıyorum.Bugün kendimi çok zorladım dün yapmaya karar verdiğim şeyleri yapmaya ama gerçek anlamda ne istediğimi bilmediğim için adım atamıyorum.Kafamda soru ve çekincelerle tam odaklanmak güç oluyor.Bir şeye karar veriyorum, gerçekleştireceğim zaman gerginlik hissediyorum.Aklım başka şeylere takılıyor.Ve enerjimi sadece bir yöne aktaramıyorum, gereksiz yere bölünmeler..Üff.
Neyse aşıcam bunları inşallah..
__________________ Ben bir başarı hikayesiyim. |