Merhaba bu sabah pek iyi değildim bi ara ama sonra neşem yerine geldi ve kendi kendime oynamaya başladım dışarı çıktım yürüüdm biraz insanın kendine güvenerek yürümesi ne kadar güzel bir duygu
Sonra işe gittim işte bi ara yeşilçam filmlerinde kabadayılar olurya onlar gibi hissettim kendimi bedenimi sanki kasarak yürüyordum bu kadar kendine güven de biraz abartı gibi geldi ama gerçekten de buna ihtiyacım vardı ve kendi kendime güzel sözler söyleyerek gaz veriyordum açıkçası nedir bu sözler ben çok süperim ben mükemmelim ben sağlıklıyım gibi kısa cümleler kurdum bi süre ama dinlediğim konsantrasyon ve öfke yönetimi telkinlerinin etkilerini hissetmeye başladım bugün daha dikkatli yürüyordum yürürken adımlarıma dikkat ediyor yavaşça basıyordum hissediyordum bi iş yaparkende daha yavaş o işi hissederek yaptım bazen ufak bir konuya takıldığım oluyor kafam ona odaklanıyor zonk diye ne olduğunu bende anlamıyorum ama eskiden pek odaklanamazdım şimdi ise tersi oldu birazcık hadi bakalım hayırlısı inşallah daha fazla dikkatim artar.
Şimdilik sevgiyle kalın güzel haberlerle yine burda olucam