[teoman_]

evet arkadaşlarım hikaye burada bitiyor.

sonuç kısmı şu şekilde:

bugün yine yalnız kalır mı diye fırsat kolladım uzun bir süre. olmadı yine yalnız kalmadı. en sonunda dayanamadım ve sınıfta biraz dışarı çıkabilirmiyiz dedim. hayır cevabını verdi. teklif var ısrar da var bende. kafaya koydum bir kere. ve o hayır deyince herkesin önünde direkt 'senden hoşlanıyorum' dedim. o esnada herkesin içinde gördüğüm tek kişi o kızdı.
o anda diğer arkadaşlarının sadece biraz kenara çekildiklerini ve yüzlerini yere eğdiklerini görür gibi oldum. bir kahkaha kopmasını bekliyordum çevreden ama kopmadı. önce kısa sessizlik sonra herkes kendi arasında konuşmaya devam etti.
o zamana kadar ben heyecandan tirtir titriyordum. senden hoşlanıyorum dedikten sonra kız bir anda panikledi, heyecanlandı. sonra 'benim arkadaşım var. 5 yıldır onunla görüşüyorum' dedi. sesi değişmişti. benim sesim de tabiki...
ama yine de bir çay içebilirim seninle dedi ve yukarı kantine çıktık. bir çay ısmarladım. oturduk, okuldan sonra ne yapacağını sordum. kariyer düşünüyormuş. msn istedim 'vermem pek etik olmaz' diyerek o isteğimi geri çevirdi. msn vermeyince tel olayına hiç girmedim zaten.
duygularını içinde çok fazla bekletmeyi seven biri değilim. bir şekilde dışarı vurmam gerekiyordu ve yaptım da. sınıfta herkesin içinde yaptığıma ise ben bile şaşırdım.
sonuçta ben mükemmel biri değilim. mutlaka eksik yaptığım bir yer vardır. olayların akışını da değiştirmek istiyordum ama olmadı.
dersane çıkışında aşkta kaybettim bari kumarda kazanıyım diyerek kazı kazan oynadım. onda da kaybettim :)
yorum yapan ve fikirlerini paylaşan herkese teşekkür ediyorum...