Dediğim gibi bu ilaçlardan şifa bulanlarda var ama sağda solda yazan şeyler bizim gibi hassas insanlar için gerçekten çok ürkütücü geliyor..
Bende senin yaşadığın senaryoyu yaşadım
bir ay önce bazı muhtelif sebeplerden ötürü özel bir hastanenin psikiyatri servisine baş vurdum.. Şikayetlerim kesinlikle öyle çok vahim şikayetler değildi ama yine de normal bir insanın hayatına sekte vuracak şikayetlerdi.. Neyse adı bende saklı bir ilaç verdi 20 gün süresince kullanmamı ve bir daha kendisine görünmemi söyledi.. İlacı 20 gün kadar kullandım ilk günler acaip bi hassaslık, heyecan falan yarattı ancak ilerleyen günler bunlar kayboldu ve ilaç o beklenen etkisini bir türlü ortaya çıkarmadı.. Neyse 20 gün sonra tekrar gittiğimde doktorum bu sefer o kullandığım ilaçtan çok daha kuvvetli bir ilacı yazdı.. Hemen aldım ancak internette yaptığım ufak bir araştırmadan sonra bu ilacın bağımlılık boyutunun gerçekten çok kuvvetli olması beni acaip derecede korkutmuştu. Bırakma sürecinde başı çatlayanları, kafasında çalan davulların sayısını hesap edemeyenleri, yataklardan kalkamayanları okudukça ilaca olan soğukluğum her geçen gün daha da arttı ve o ilaca geçmeden 20 gündür kullandığım antidepresanı son 5 gündür yarım yarım alarak bıraktım.. Sonuçta elbetteki tıp bilimine sonuna kadar güvenmek lazım ama antidepresanlara karşı açılan kampanyaların vucutta yarattığı tahribatların etkisi de malesef ortada.. Kişi ancak çok çaresizse ve gerçekten bir şeyleri başaramayak kadar inançsızsa bunları kullanmalı.. Eğer içinizdeki umut bir ampül kadarsa emin olun ki onu güneşe çevirmek sizin elinizde.. Eğer o ampül, o fener içinizde yoksa antidepresan belki o enerjinin kaynağı olacak pil olabilir..