bu ergenlik çagıyla birlikta içimize giren abbucun ergenlikten sonra çıkması gerekmiyor mu?hani geldigi gibi gitmesi çünkü çocukken kimse ben ön planda olayım yada sunun busu var benim yok gibi kıskançlıklar yapmaz ve içinde sürekli onu kötüleyen bir ses olmazdı ben ne zaman ergenlik denen o çaga girdim içimde kocaman bir düsman oluşturdum içimdeki korkular yüzünden herşeyin sınırını ben koydum ve her seferinde sınırlarım biraz daha küçüldü insanlarla ugrasmak yada hedeflerinle ugrasmak içindeki abbucla ugrasmaktan zor gelmedi bana ama kendime hep ergenlik çagı denen bu dönem biticek ve sen yine eskisi gibi kendinle degil hayatınla ugrasacaksın artık kendini asagılamaktan vazgeçip olayları oldugu gibi göreceksin işte ozaman yasadıgını hissedeceksin dedim peki hiçbişey yapmasam ve sadece ergenlik çagının geçmesini beklesem herkesin şikayetçi oldugu abbucdan kurtulamazmıyım?yani bu içimdeki ses nezaman benimle dost olucak?yani bilimsel olarak 25 yasına kadar süren bu çag bittikten sonra eski ben olucak mıyım?bu sorumu sanırım bu çagı bitirmiş insanlar cevaplayabilirler
