[etterna_]

Akşam o kırgın anımda karaladım. Silmeyi düşünmedim değil her zamanki gibi. Ama terapi oldu bana çünkü dedim ya yalnızım. Yazımda aslında onu kötülemedim dikkatli okunursa öyle. Sadece onun mecbur olduğu geç gelmeler yüzünden bana yansıyan üzüntü hali sadece. O o kadar iyi bi insan ki. İyi insan kelimesi yüzeysel gözükse de. O melek, o benim babam ve arkadaşım. Sadece vakti yok. Buna alışamıyorum. Akşam ben ağladıkça o da ağladı benimle ağlamama sebep olduğu için. En büyük kavgamız buydu ve ikimiz de ağladık. Aramızdaki sevgi bağı çok güçlü aşk olmaması avantaj. Bunları yazmak çok özel oldu ve bu da diğer yazımın sebep olduğu... Ona karşı hiçbir kızgınlığım yok. Çünkü ben onun kalbindekini biliyorum. Benim gözümden bir damla yaş akıtmak istemez o. Kendinden çok beni düşünür. Belki inanmak güç ama en bile inanamıyorum bazı jestlerine. Bunları yazma gereği duydum çünkü sizlerin onun hakkında kötü ve beni üzdüğünü düşünmesini istemiyorum.O bunu haketmezdi çünkü. Sevgili Lalezar bunları yazmak yani bu yazımı çok zor oldu benim için senin yanıtından sonra inan bana. Yaşadığını az çok kestirebiliyorum. Siz çok yenisiniz diyosun belki öyle. Ama inan zordu benim için... Çok teşekkür ederim en güzel şeyleri hakeden kalplerinize..