hayalayaz

canım benim günaydın, istanbul buluşmasında düşündük seni,bir arkadaşımız daha vardı onunla birlikte, gülfurenciğim..sitemizde kurby diye bir arkadaşımız daha var...sen tanımazsın onu çok aktif olamıyor..onun babacığıda rahatsızdı..şifa gönderdik..iyileşmasi için..kendiside çok büyük bir gayretle iyileşmek istedi..en küçük çocuğu henüz 12 yaşındaydı..diğerleri henüz evlenmemişti..bu yüzden gitmek istemedi..ama bazı şeyleri bizler yönlendiremiyoruz..sadece bütünün ve hasta kişinin en yüksek hayırına diyerek şifa gönderiyoruz..hayırın hangi kapıda olduğuna yaradan ve hasta kendisi karar veriyor..benim babacığımın, vefatından bir buçuk hafta önce bacağı kangren oldu kesmek zorunda kaldılar..ben bunu kabul edemedim..açtım ellerimi eğer yaşadığı her gün böyle bir yerleri çürüyecekse al babamı, allahım dedim..ondan bir gün önce iyileşsin, yanımızda kalsın diye canhıraş enerji gönderen ben ölümünde büyük bir şifa olacağını idrak ettim..ondan önce babcığımında idrak ettiği bir şey var, biz bacağı kesilecek, ve yavaş yavaş her yeri çürüyecek diye ağlıyoruz...baktı yüzüme, ah be çocuğum meğer canımın kıymetini canımdan başka hiç kimse bilmezmiş dedi..anlamadım ne diyorsun babcığım dedim..atasının kıymetini evlattan başka kimse bilmezmiş..dedi..evet onların canı bizim canımızın taa içinde, onlara en ufak bir şey olsa, bizler yanıp tutuşuyoruz..ama ümidini kesme ablam..su akar yolunu bulur..bizim anladığımız şekilde iyileşip ayağa kalkacaksa, kalkar ama şifayı başka yerde bulduysa yapılacak en güzel şey onun yaşam kalitesini elden geldiğince yükseltmek..şimdi içinden bu kadın beni teselli etmek adına neler söylüyor, diyebilirsin ablam...ben senin derdine düştüm..toparlamaya çalış kendi..hayatla birlikte ak..hayırın nerede olduğunu bizden daha iyi bilenler var..allah babacığına tez saatte şifa versin..kuzum..