Akulina

Hayal ablam senin başımın üstünde yerin var...Sakın böyle şeyler düşünme,ben bu aralar o kadar yok gidicez,gidemiycez lafından yoruldumki onun için söyledim...İnsanın gideceği varsa bile ki,İzmirde kuzenlerim olsun,sen ve sitedeki İzmirliler olsun,İzmirin kendisi olsun(ben bir İzmir aşığıyımdır)çok seviyorum...Ama o kadar bunalttılarki,artık kafa yorgunluğundan yoruldum iyice...
Yoksa tabiki seni görmeyi,izmire gelmeyi çok istiyorum...Halamları,kuzenlerimi çok seviyorum...Çok güzel ortam oluyor...Ama her defasında ortamı mahvedecek birşeyler oluyor...Son gittiğimizde,o zamanda çok istemiştik gitmeyi,planlar yapmıştık aylar öncesinden sonra öyle olaylar yaşandıki annemle babam kavga ettiler küs küs gittik,tatilde bir sürü olay yaşandı,hem aşırıötesi eğlendik hemde aşırıötesi üzüldük...Hiç unutmuyorum denizde ilerilere açılıp ağlamıştım kimse görmesin diye...Geldiğimizde annem boşanmayı istiyordu,ona hak veriyordum çünkü yaşadıklarını haketmiyordu...Sonra bizim iyliğimiz için boşanamadı...
Şimdide aynı şeyler yaşanıyor...Sanki bizi çok bağlıyormuş gibi,babam tavır yapıp duruyor,annem alttan almasa aynı olaylar gene yaşanacak...
Bakıyorum babam hiç değişmiyor,hep aynı odunlukta...4 sene geçmiş aynı...
Düşünüyorum,umurunda bile değiliz biz...Ne karısı nede çocukları...Hayatında bir annesi var...Onun hayatı,onun istekleri,onun mutluluğu üzerine kurulmuş bir hayat...Hayatında bizlere hiçbir zaman yer olmadı...Tamam ne güzel iyi bir evlat ama bu kadarı fazla...
Onun bu tutumu yüzünden,yine aynı gerginlikleri yaşatıyor olması yüzünden,o kadar soğudumki bu yolculuktan...
Halbuki bu şekilde bağırıp çağırarak,tavır yaparak bizim üstümüze gelerek yapmasa şu işi hepimiz güle oynaya gitsek,iyi olmazmı...
Sitedeki erkek arkadaşlarıma,evli erkeklere sesleniyorum buradan...Lütfen kadınların üstüne bu kadar gelmeyin,gerçekten bazen bir sözünüz bile çok çok kırabiliyor...Bazen sabredip,alttan almak o kadar yorucu ve sinir bozucu hale geliyorki...
Evet İzmire gidicez,çokda eğlenceğiz büyük ihtimalle,kaybeden onlar olacak...Çünkü sürekli yalnış üstüne yalnışlar yapıp,bunuda başkalarına yüklemeye çalışan babam ve bu gidişle kaybetmeye,şansını şansızlığa çeviren hep babam olacak...
Annemde,kardeşimde,bende şansız değiliz,birbirimize sahibiz,insanlar ne olursa olsun,ne kadar zehirlenmeye çalışılırlarsa çalışılsınlar yinede bize dönüp geliyorlar...Size bir müjde veriyim,teyzem artık "gerçekten"! düzeliyor gibi...Sanki 10 yıl önceki,sevdiğim,hayran olduğum insan gibi davranıyor...Umut ediyorumki,hep böyle kalsın,değişmesin...Çünkü ne o bizden vazgeçebiliyor,nede biz ondan...Birbirimize uzak yaşamak bizi mahvediyor...Umarım kaçık günlerine dönmez...Hep böyle olur...Anneannem onu bize karşı,tekrardan zehirlemez...
Bu arada kırmızı saçlı günlerime geri döndüm...Annemle yine kırmızıya boyadık saçlarmı,çok sevdim...çok...çok:)
Telkinlere Ankara tekrardan geldiğimde başlayacağım...Bu sefer ciddi bir şekilde dinleyeceğim...