[phantomm]

Merhaba günlükçüm,
Nasılsın bakalım?
Ben iyiyim çok şükür.Birkaç gün salındım, sonra kendimi toparladım.

Gözlemler yapıyorum, düşünüyorum.

Babam iyileşti.Doktora gitti, ilaç kullanmaya başladı.Son iki gündür gayet iyi.Çok şükür.

Farkettim ki pek çok yönden babama çok benziyorum ben.

O herşeyi fazlaca takıyor kafaya.Aynen ben de.

Bİr işe kalkıştı mı bitirene kadar rahat edemez.Tüm enerjisini harcar.
Ben de.


Ben herşeyi yapmak isteyen insan.
Ama aylardır yapmak istediğim şeyleri hep erteledim.Ne iş için adamakıllı bir adım attım.Ne çok sevdiğim hobilere zaman ayırdım.Birisine başlayınca öbürleri geliyor aklıma, onlara da el atıyordum.Tüm gün boyunca hiç boş durmuyordum.Yemek yemeyi bile unutuyordum.Enerjimi tamamen tüketip, en sonunda herşeyi bırakıyordum.Ya da hiçbirşey yapmadan oturup, birgün herşeyi yapabilecek enerjiyi bulacağım zamanları hayal ediyordum.

Hep uçlarda.

Babamın yaptığı gibi.Ama o şimdi çok pişman.Kendini çok yormuş olduğunun farkında.Ben de onu model alarak bir öğrenme gerçekleştirdim.Birşeyler yaparken dinlenmeyi unutmamak.


Kafama takılan bir konu vardı.Yeterlilik.Neye el atsam yetersiz hissediyorum.
Geçen haftalardaki girdiğim bunalımsı durum bu yüzdendi tam anlamıyla.Sonra yeterlilik olumlamalarına başladık.Ama eksik birşeyler vardı.Bomboş duruyordum.Ağzım evet yeterliyim evet diyor, ama ne için?Hiçbirşey yapmıyordum ki.


Sonra sevgili redflowersımla karar verdik.Daha kararlı ve bilinçli şekilde iş başvuruları yapmak.Adım atmak.Potansiyeli kullanmak.

Cv yazmaya oturdum.Ama kafamda bir sürü işaret vardı.Ünlemler,noktalar,soru işaretleri.Düşündüm ve anladım ki, bu sınava adamakıllı çalışıp girmez ve şansımı gerçekten denemezsem ilerde keşkelerim olabilir.O yüzden iş başvurularını çok isteyerek yapamıyordum.Nolursa olsun öğretmenliği gerçek anlamda denemeli ve görmeliyim.Ayrıca kpssden iyi bir puan alırsam, düşünebileceğim başka bir pozisyon daha var.Zaten şurda birkaç ay kaldı.o kadar beklemişim birkaç ay daha bekleyip, elimden geldiğince çalışayım, sonra ben gerçekten denediğim halde olmazsa kısmet değilmiş der gönül rahatlığı ile başka şeylere yönelirim.Birkaç ay daha evde oturmak benden birşey götürmüyor.Nasılsa bir sürü başka iş var onlara her zaman ulaşabilirim.Böyle bir karar aldım.Ve kalan son aylarda ders çalışmaya karar verdim.Zaten birkaç dersi bitirmiştim.Onları tekrar ettim,kaldığım yerden devam ediyorum.
Pinnko'nun dediği gibi, şimdiden sistemdeki eksikliklere odaklanarak düşünmek gereksiz, zamanı gelince bakacağız artık.Sistem içinde kendi sistemimi kurabilir miyim kuramaz mıyım gördükten sonra yeni adımlar atabilirim.

Yalnız gündüzleri pek ders çalışamıyorum.Kendimi bildim bileli hep gece çalışmışımdır.Üstelik öyle 8'de filan da başlamazdım herkes yatacak, saat 1'i bulacak.Yapacak birşeyim kalmayacak.İşte o zaman derse odaklanabiliyordum.

Öğrenim hayatım boyunca hep böyle oldu bu.Sınavlara günler öncesinden yavaş yavaş hazırlanan bir öğrenci olmadım hiç.Hep son gece.Sabaha kadar çalışır hiç bir konusunu takip etmediğim derslerin sınavlarına bile tek gecelik çalışma ile girerdim.Çok şükür o şekilde bile iyi notlar alabildiğim için bu sistemi değiştirme gereği de hissetmedim hiç, ve düzen böyle oturdu.Öss için de gerçek anlamda pek çalışmadım.O yüzden şimdi aylarca bir sınav için çalışmak beni zorluyordu.Bunu da son gece çalışarak geçemem ya.

Şu saatten sonra yeni bir sistem oluşturup oturtmak benim için zor.O yüzden yeniden gece çalışmaya başladım.Konular bitene kadar böyle devam ederim ya da belki sabah çalışırım bilmiyorum.Artık nasıl olursa.




Sabahları da beni dinlendiren hobilerimi yapmaya başladım iki gündür.Önceden ders çalışmaya başlayınca, herşeyi bir kenara atma eğilimim oluyordu.Bunları halledeyim sonra yaparım diyordum.Erteliyordum.O yüzden ders çalışmak çok boğucu, ve enerji tüketici birşey olup çıkıyordu.
Şİmdi ders çalışmak için belirlediğim sürelerde ders, dinlenme zamanları dinlenme,hobi saatlerimde yeniden iğnelerim ipliklerim..Böylece üretici enerjimi açığa çıkartmış oluyorum, kendimi ifade etmenin başka bir yolu üretmek.Cici şeyler ortaya koymaya çalışıyorum.Boyama,çizim,dikiş,tasarım vb. şeylerin hepsine hepsine ilgim var.El ürünü olan şeylere bayılıyorum, kendim tasarlayıp yaptığım şeyleri giyinmeyi, kullanmayı, hediye etmeyi çok seviyorum.Şimdi de tüm bu amaçlar için harekete geçtim bakalım.Yaptıkça daha güzel şeyler çıkıyor ortaya.İnşallah nasip olursa bundan da kazanç sağlayabilirim diye düşündüm.Eskiden bu amaçla birşeyler ortaya koymak pek aklıma gelmezdi, gelse de daha güzel şeyler yapan insanlar var diyordum, ya da kimse benden birşey satın almaz.Artık düşüncelerim değişti.Ben emek verip birşeyler yapıyorum, hem de çok severek aşkla.Hepsine bir düşüncem, bir duygum yansıyor.Ellerimin izi var üzerlerinde.Herkesin nasibi de ayrıdır ayrıca..Bu fikir, para olumlaması kayıtlarındaki "Sevdiğim işi yapıyorum ve iyi kazanıyorum." olumlamasından mı çıktı bilmem.Ama mutlu olduğum kesin olan tek şey.

Birgün bunları yapmak içinde mükemmel olmayı bekliyordum ben.Oysa ki her yaptığın şeyle daha da iyi yapmayı öğreniyorsun.Üretmedikten sonra yeni fikirler gelmiyor insanın aklına.Bu yüzden heran eylemde olmak gerekiyor.
Belki birgün her alanda orijinal tasarımlar yapan bir marka olmak..İnsanın aynı anda pek çok hayali olabiliyor:)


Aynı anda pek çok şeyi yapmak enerji dönüşümünü sağlıyor galiba.Gerçi benim aklım hala birşeyi bitirmeden başka birşeye geçmemeye odaklı çalışıyor.Geceleri geç saatte uyuyorum ders çalıştığım için.Öğle gibi kalkıyorum ve aklımdaki ilk düşünce hemen gidip derse oturmak oluyor.Ama bunu yapmıyorum, beni dinlendirecek şeyleri yaparak gece tükettiğim enerjiyi yerine koyuyorum.




Şimdilik böyle işte.Tüm günümü pc başında otururak,plan yaparak geçirdiğim zamanlar çok huzursuz oluyordum.Şİmdi az çok birşeyler yaparak, yeni adımlar atarak, kendini içinde "yeterli" hissedeceğim işler yaparak hem daha huzurlu hissediyorum, hem de yeterlilik olumlamalarımın bir amacı olmuş oluyor.Bomboş oturan insanın yeterlilik olumlaması yapması kadar saçma birşey yoktur heralde.Ve çok şükür huzurluyum.Yaptığım herşey yeniden anlam kazandı.




Artık kendimi kaybedişlerim daha kısa süreli; kesinlikle karamsarlığa gömülme gibi bir çabası olmayan, sonunda aydınlığın daha da güçlü olarak geri geleceğini bildiğim kaybedişler oluyorlar.


Seçtiğim yolda sebat ve istikrar diliyorum kendime.Fakat esnek olmanın çok faydalı olduğunu hatırlatarak.




KEndimi onaylıyorum ve ben olmaktan onur duyuyorum.Ohh bee.