[McDaniel]

Bu gün telkinlerde nerdeyse 1 haftam oluyor ve değişim rüzgarlarını galiba yavaş yavaş görüyorum..

Evvela dün gece arkadaşlarla birlikte bi cafede maçı izledik.. Malesef hepimiz çok üzüldük.. Ama benim dikkatimi maçtan başka bir şey daha çekmişti sanki arkadaşlarla muhabbet ederken benzetmelerim, konuşmalarım daha bi net sanki kendimi daha bi rahat hissediyordum..

Gece 4 gibi yattım ve belki inanamıyacaksınız ama bi karga sesine uyandım saat 6'da ve yandaki evin bahçesine konan o kargayı kovalamak için pencereye kalktığımda tabir yerindeyse zımba gibiydim :) 2 saatlik bir uykunun bana bu derece kafi geleceğine bundan 10 gün önce söyleseler hayatta inanmazdım.. Ama 6 'da yapılacak bişiy olmadığı için biraz daha uyuyup 9'da uyanma yolunu seçtim..

9'da kalktığımda da çok iyiydim.. Bende şöyle bi garip takıntı vardı.. Bir kişinin arkasından geçtiğimde o kişiye selam vermekten çekinirdim.. Sebebini bilmiyorum :S .. Bu gün ilk defa bu huyumu kırdım!! Kendime inanamadım şu 1 haftada.. Umarım o sıkıntılı süreç tekrar tekabül etmez.. Artık iş yerine giderken bilhassa kalabalık yolları seçtiğimi saymıyorum tabi :) Ümit ediyorum herkes bu değişim sürecini bir an önce yaşar..