[nurhanza]

eveet ciddi bir biçimde işsizim, para kazanmıyorum, peki neden içimde parasız kalma kaygısı yok acaba,üstelik benimle çalışmak isteyen ne çok kişi var beni birlikte çalışmak için çağırıyorlar, hangisini seçmem gerek şaşırdım, yüreğimde bir burukluk var, kızım üniversiteyi kazandığında ona yakın bir yerlere taşınma ve orada çalışma isteği var içimde, dünya okadar büyük, okadar çok insan yaşıyorki, sınırsız tercih hakkım olduğunu düşünüyorum, köklerim yok sanki, kanatlarım çıktı belkide, uçabilirim, istediğim zaman istediğim yere, babamı çok özlüyorum, çok düşünüyorum, ama hayatınızda yanlış olan kimse çıkartmak gerekliymiş, ben hep hayatımdaki yanlışlara sarılmak istedim, yanlış olduklarını okadar çok belli etmelerine karşın ben hala sarılmaya çalıştım, artık sarılmıyorum, mümkün olduğunca kendimi iyi hissettirecek şeyler yapıyorum, kendime sarılıyorum, ve eminim bana sarılmak isteyenler çıkacak artık karşıma, o an geldiğinde bende sarılmak için inanç, ve güven kaldımı acaba, kollarımı açıp nasıl sarılacağım,