[Novos]

bugün kendimi bir değişmiş, bir değişmemiş gibi hissettim. dusun anlayamıyorum ama yine de sanki değişim var gibi.

evet evet az da olsa var. çünkü mümkün olduğunca konuşuyorum insanlarla ve bu otomatiğe bağlanmış gibi oluyor.

yani hiç bilmediğim bir his beni konuşmaya itiyor. tanımadığım insanlara soru soruyorum ama bazen de susuyorum uzun süre,

eski fobik halimi hatırlatırcasına. ama olsun ne önemi var, ondan da mutlu oluyorum. insan sonuçta her dakika konuşmaz ki.

bu arada sesim bazen endişeli, cılız bir şekilde çıkıyor. fare sesi gibi. değişimi en çok uykuya daldığımda hissediyorum.

bazen uykum bölündüğünde farklı bir dünyada gibi hissediyorum. bir de uykuya dalarken, su telkinlerini dinlerken

daha kolay uyumaya başladım. o anlarda da yine kendimi başka diyarlarda hissediyorum. uyuma sorunum daha bir düzeldi.

dün akşam ne zaman uyudum hiç anlamadım, aniden bir baktım sabah olmuş . tabi sanırım bunun nedeni de

listeme iki gün önce eklediğim zinde uyanma ve ertelemeyi bırak telkinleri. dün koruma kalkanı telkinlerini de ekledim,

sf'den üç veya dört gün sonra. ne yapayım korunmaya ihtiyacım var benim. gözler kalbin aynası derler ya aynen öyle.

insanları tanımak için artık insanların gözlerine dikkatle bakıyorum, tahminler yürütmeye çalışıyorum nasıl biri oldukları hakkında.

buna yüzü de eklemek lazım sanırım. arada istisnalar çıkabiliyor belki ama gerçekten tanıyabiliyorsunuz insanları. sevgili günlük

tekrar görüşmek üzere sağlıcakla kal...