Oh be şöyle ....Sabah kalkıp sizlerle buluşmak içimi sizlere dökmek çok özlemişim .Bizler artık aynı kişi değiliz bunu çok net görmeme bu gezi neden oldu. Ben ve çocuklarım ayrıca söylemlerimizle eşim bile herkesten farklı idik.Bu fark insanları bizi ezmeye yönelti.Bana ve çocuklara saldırılara biz ya aldırmadık yada sakin ve mantıklı cevaplarla kendilerini küçük hissetirdik .Ama eşime çok saldırdılar.
Benim eşim hayatını annesine adadı o nederse yaptı işini beğenmedi işi bıraktı beni beğenmedi beni bırakmaya kalktı ama olmadı.Biz iki anne özürlü analarımızın hayatımızı mahvetmesini ve sonundada herne hikmetse yinede suçlu biz olduk.Eşimin ablasıyla konuşmalarımızda sürekli eşimi suçladı .Haklı ama eşim sadece bize karşı suçlu onu sadece ben suçlaya bilirim benden başka kimsenin suçlamaya hakkı yok .Benimde cadılığım tuttu hiç alta kalmadım anesinin hatalarını söyleyince ne yapacaksın yaşlı idare edeceksin diyor ama eşime gelince sanki adam öldürmüş gibi suçluyor.Kendilerine gelince iki günde sepet havası yaptılar kadın kalmak için gitmişti fakat ne oğlu ne kızından teklif geldi okara yolu boşuna gitmiş oldu tam arabaya binecekken kalsaydın dedi.Torunları fersah fersah kaçtılar .Bir insan için ne üzücü bir manzara ama sevgi satın alınmaz ne zorla seve bilirsiniz nede sevmemesini söyleye bilirsiniz.
ben hayatım boyunca hep ölçümü korumaya çalıştım hiç bir zaman en yakınlarıma bile sevyeli oldum kimsenin sınırlarını zorlamadım o yüzden dost olduğum kişilerle ömürlük dostluklar kurdum.Herkes bir tarafa ben artık kendimle dost olmaya başladım.İnsanın kendi ile dostluğu inanın çok güzelmiş.
Eve geldikten sonra olanları eşime anlatımçok üzüldü .Hekes hayatını yaşarken o annesini memnun etmeye çalıştı ne annesi memnun nede diğerleri memnun .Dün çok üzgündü o takdir edilmeyi beklerken birde şikayet duyunca ablasının annesini sütten çıkmış ak kaşık gibi göstermeye çalışması onu çok üzdü.Ayrıca ablası annesinin kaçkere aradıysa kızım ben gelmeyimdediğini söyledi.Eşimde bana birkere söyleseydi gitmezdik bütün bu yaşananlarıda yaşamazdık dedi.Onca emek onca mücadele hepsi kocaman bir fiyasko.İnsanın hayatını harcayıp sonrada yapmasydı demek nekadar kolay .
Hayatı önce kndimiz için sonrada başkaları için yaşarsak sanırım böyle sorunlar çıkmaz.Ben hayatımda hiç içmedim ama çocuklarıma da karışmadım .Oğlumun içki ile arası çok hoş değil ama kendini zorluyor .Birkaç kötü tecrübe yaşadı .Bir gün karşıma alıp ona şunları öğütledim.Eğer içmek istiyorsan sakın üzgün olduğun bir zaman içme .Eğlenmek için iç .İçiyorsan ölçünü bil ölçüyü kaçırıp yanındakileri zor duruma düşürme .Yanında sahip çıkman gereken eşin ola bilir kız arkadaşın olabilir onları koruyamazsın demiştim.Kuzumda bana söz vermişti .Ogün düğünde eşim eskisi kadar içti belki ama artık yaşı ilerlediği için kaldıramıyor.Bazı şeyleri hatırlamıyor bile arabayı görümcemim torununa vermiş çocuğunda ehliyeti yok bu yüzden araba çekildi ve muayinesinin olmadığı ortaya çıktı .Düğünün kritiğini yaparken eşime oğluma dediğim şeyi hatırlatım ve bana gerçektenüzüldüğünü ve bir daha ölçüyü kaçırmaması gerktiğini anladığını söyledi .İnsan demeki heryaşta yeni tecrübeler ediniyor.
Ben kendime sedonada yerine koyulacak çok güzel bir gün buldum Hayal'ciğimle yaşadığım gün hatırlamak istediğim en güzel gün diye hatırlayacağım.Yine çok konoşmuşum kendimi kaptırmışım .Herkesin gönlünden geçen ne varsa onu yaşaması dileği ile hoşça kalın.
