hayalayaz

sevgili mcdaniel..

senin yerinde olsaydım hiç vakit geçirmeden, ailemle açık ve net bir şekilde konuşurdum.( ben bu işi çok daha küçük yaşta yaptım, 18 yaşıma girer girmez evden atılamakla tehdit edildim..18 yaşıma girer girmez, sokakta kalmamk için garibanın birinin başını yaktım..evlendim..geçinmek için her şeyi yaptım, ama ne yapsam fayda etmeyince boşandım ve ondan sonrada hiç bir allahın kulu bana karışamadı..çünkü 27 yaşındaydım..)
nefret ettiğm işi bırakmadan önce sevdiğim işi öğrendim ve sevdiğim işe yumuşak geçiş yaptım( böylece parasız ve güvencesiz kalmadım)
kız arkadaşı meselesini askıya alırdım.önce özgüvenimi biraz güçlendirirdim..

ablam bütün bunları yapmadan önce telkinleri bir dinle ama kendine kısa vadeli bir yaşam proğramı çiz ( bunu madde, madde bir deftere yaz..bu defter senin hedeflerini yazdığın defterin olsun, her hedefi gerçekleştirmeden önce bunun gerçekleşmesi için neler yapman gerektiğini yaz. çünkü planlarımız kadar eylemlerimizde önemli )
umarım işine yarayan öneriler olur yazdıklarım..aileni kaybetmekten korkma..asla kaybetmediklerimiz ailelerimizdir..önce biraz burulurlar..sonrada bakarlarki sen haklısın ..tamam biz yanılmışız demeselerde..nedense asla söylemezler..amaseninle gurur duyarlar kişiliğinin olumlu yönde geliştiğini gördükleri zaman
ahhh ahhh, benim anacığım dahil olmak üzere, tüm ailelere saygılı sevgiler..