[Belgin ∞]

 Merhaba monange öncelikle yanımıza hoşgeldin.
 Hayatımız boyunca her zaman aslında farkında olmadan bir şeyler imgeler dururuz.Susadığımızda buz gibi bir su,acıktığımızda en sevdiğimiz yemek,işimiz,
eşimiz.Bunları düşünürüz ve duygu katarız.Şöyle olmalı,benim isteğim bu yönde gibi sözlerle süsleriz imgelemelerimizi.Ama iş bilinçe gelince yıllarca yaptığımız
imgelemeler örtü altına alınır 'ya ben hiç imgeleme yapmadım ki 'sözü çıkar bizden.Hayır sen hayatın boyunca bunu yaptın ama farkında değildin.

 Ben de dahil olmak üzere birçok arkadaşım ilk imgeleme başlangıçlarında olmuyor yapamıyorum diyerek çok yakındık.Düşünüyorum tamam ama gözüme getirmeye çalışıyorum ne renk var,ne şekil.Çoğumuz direndi,gerisi pes etti.İlginç metodlar bulduk.Meditasyona başlarken bilinç hemen duvarını örerdi.
İmgeleme yapıcaksın ya bilmiyorum.Yapmışsın yıllarca ama onlar hayal bunun adı imgeleme.Arada fark var mı yok.

 İmgelemeye başlarken gözüme gelmiyor dediğimde hemen en sevdiğim yemeği düşünürdüm ben gözler kapalı.Soslar dökerim yoğurt koyarım yanına,kaşığımı alırım,yemeği yerim benim gözlerim kapalı yemeğin hem kokusu burnumda,hem tadı damağımda.İşte sana imgeleme.Böyle basit adımlarla başlarsan yavaş yavaş eğlenceli hale getirirsen daha sonraki zamanlarda istediğin meditasyonu yaparken istediğin imgelemeyi de yapabilirsin.Bu ufak oyunları başlangıçlar olarak düşünebilirsin.Daha sonraki basamağa daha rahat geçmek adına.Bu tarz imgelemeler yeteneğini geliştirebilir.

Sevgiler.