sevgili günlük dün ve bugün maalesef motoru bozmuşum,
dün uykuda da ateşler içinde yanıyordum, cehennemde gibiydim. bir an havale geçircem
sandım. çok şükür bir şey olmadı. her tarafım dökülüyordu yav.
malum evde yalnızım da, kim bakacak bana, öbür tarafa gidip kalsam, kimsenin ruhu duymayacak. akşama doğru baya iyileştim.
valla sağlık gibi önemli şey yok hayatta, ne para, pul ne yat, kat. sağlık olsun, gerisi palavra bu dünyada. sağlığın önemini düşünce anlıyor insan gerçekten.
bugün sabah ahmet beye telefon açtım, ben gelemeyeceğim, motoru bozmuşum, her tarafım ağrıyor dedim. sen gel 2-3 saat eğitime katılırsın, sonra gidersin, senin için önemli dedi. geç te kalmıştım, mecbur atladım taksiye gittim ofise. taksiye de 8 lira bayıldık beeee üfff. asansöre binerken, iki kadın da geldi benden sonra. onlar sonra gelmelerine rağmen ben merhaba dedim. baya bi şaşırdılar, mutlu da oldular. bizim gruptan mısın dediler, evet yakında başladım dedim.
bugün kuzenimin nişanı vardı memlekette, maalesef gidemedim, yarın işe gitmem lazım. haftaya da büyük kuzenimin düğünü var. ona ölsem de gitmem lazım, değilse ferman çıkarırlar hakkımda. ona giderim ya, oraları da özledik be, annemi, babamı, akrabaları, kuzenleri. arkadaşlardan pek özlenecek kimse yok ama sanırım ramco geliyomuş haftaya mı tam bilmiyorum, abdi de orada, vaktim de olmaz ki ama pazar erkenden dönmem lazım ankarama. malum buluşma varmış,
kaçırırsam hayatımın pişmanlığı olur benim için. memlekte gidersem, kendimi deneme fırsatım da olacak.
anamın yemeklerini özledim yav, gözüm de tütüyor, şöyle bi mercimek çorbası yapsa, patates kızartsa, bana ne de güzel olur, bir de köfte olsa ekstradan tam olur. bu sene ayrılıkların yılı oldu beee, herkes bir tarafta ailem, arkadaşlarım, ben. kendimi bulmamın yılı da oldu, teşekkürler 2008, büyümeyi öğreniyorum. büyümek böyle bir şeymiş, şimdi anlamaya başladım. ama bir tarafım hala çocuk haykırışlarıyla dolu.
çocukluk ta ne güzeldi yav, susam sokağını mı izlerdim. geçende nette izledim, kermit bey çıktı sahneye, ediyle büdüyü gördüm, edi'nin büdüyü dışarı çıkarıp, uyuduğu bölümü izledim, dün gibi hatırladım. bu benim önüm, bu benim sırtım mıydı arkam mıydı ne, dilimden düşürmezdim be. voltran olurdu değil mi herkes robotun bir parçası olurdu. çocukluğumun kahramanlarıydı. bir de meyvelerin olduğu bir çizgi film olurdu, çileği severdim nedense, bir gün çok iyi hatırlıyorum, annem evi süpürmüştü, izleyememiştim. bozulmuştum anneme.görüşmek üzere.