Tekil Mesaj gösterimi
Alt 17-07-2008, 10:21 PM   #4 (permalink)
medusa
Teğmen
 
Üyelik tarihi: Nov 2006
Mesajlar: 68
Tesekkür: 4
28 Mesajinıza toplam 151 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.
medusa is an unknown quantity at this point
Standart Ynt: sosyal fobiyi ialçla yenmeye calışanlar..:)

ben bir ara ilaç kullanmıştım ama tedaviyi 6 ay sonra bıraktım.
Aslında sıkı bir çalışmayla yendim ben sosyal fobiyi.
Aşırı derecede inat ettim bilinçli olarak.
Ben ne olursa olsun hayatta rahat olabilmeli ve her yönüyle mükemmel olmalıyım diye.
Bir zaman yogaya gittim. Bu biraz sakinleştirdi beni.
Sonra da biilinçli olarak kendime olumlu cümleler söyledim içimden her zaman.
Hayatla ilgili bakış açımı değiştirecek kitaplar okudum. En son okduğum kitap bombaydı. Tanrılar Okulu.
Hipnoterapiste gittim 3 seans hipnoz olamadım bıraktım peşini.
Olayın özü şu aslında ne kadar kendi içine yönelirsen dışarıdakilerle ilgili sorunun olmadığını düşünürsen herşeyin içinde senin yaptığına inanırsan ve inanmaya devam edersen zamanla çözülüyor. Ben mesela 1 sene önceki ben değilim. Herşeyi sorun eden insanlarla iletişim dahi kuramayan her zaman heyecanlanan kalbinin atışları artan ben şimdi çok sakinim ve herşeye bilinçli düzeyde tepki verebiliyorum. Şimdi harikayım demiyorum . Ama geçen seneye göre o kadar değişim var ki . Bunu görmek bile çok güven veriyor insana. Daha önceleri de uğraştım yani kitap okudum olumlu düşündüm filan. Ama baktım anlık gaza gelmeler devamını getirmedim. Sen de herşeye rağmen ne kadar kendini kötü hissedersen hisset eğer bunun peşini bırakmassan hayatın inanılmaz derecede değişir ve huzur dolar. En büyük amaçta budur zaten hayatta. İnsanın korkuları ve bağımlılıkları olmadan karşılıksız ve saf sevgi duyması.

Mesela sevgilimden ayrıldım geçen hafta. Ben onu seviyordum fakat sadece sevgi yetmiyordu. Ona göre dünya herşey zor bana göre büyütecek hiçbirşey yoktu şu kısacık ömürde. O çok büyük tepkiler verirken ben önemsemiyrdum bir çok olumsuz görünen olayı. O da benim ona değer vermediğimi düşünmüş. Ben onun gibi yaşayamıyordum o da benim gibi. Ben de ayrılalım dedim. Bu ayrılıkta ona karşı hiçbir olumsuz duygum düşüncem de yoktu. O kırılmıştı ama.
Bugün onun çalıştığı yerde işim vardı onu da aradım . Geldi ona karşı yine içimde sevgi vardı. Fakat onda sevgi yerine bir kin ve incitilmişlik duygusu vardı. İşte olay burda ben onu sevmediğimden dolayı ayrılmadım. İlişkimizde çok farklı beklentiler olduğundan ayrıldım. Hayat böyle birşey eğer insan karşılıksız severse yarın o sevgi kine dönüşmez.

__________________
İÇİMDEKİ HUZUR GERÇEK ZENGİNLİK BUDUR.
medusa isimli Üye şimdilik offline konumundadır Offline   Alıntı ile Cevapla