merhaba sevgili günlük
dün kuzişin düğünüydü. geçen haftada küçüğünün nişanı vardı. ne bu böyle ya düğünler, nişanlar, kendimi yaşlı hissettiriyorlar. benim de yaşım geldi mi yoksa yavaş yavaş, herkes yok mu sende kız diyorlar, ne bu ya, insan gerek görmese de böyle dediklerinde mecbur hissediyor. üf yaa, ne yapacağım ben, bu senede mi yalnız olacağım, bilmiyorum ki. ya ben böyle mutluyum diyorum bir an için, özgürlüğüme çok düşkünüm çünkü. ama bazen de kafamdan çıkmıyor da değil dusun halacığım da sordu yok mu bir şeyler diye. yok halacım 28'e kadar yolu var dedim. o yaştan sonra evde kalırsın bak, bir an önce harekete geç dedi.
dün otobüste giderken klimayı çok açmışlar, ben de üşüdüm, hasta olacağım deyilse. benden önce de amcanın teki söylemişti soğuk olduğunu ama ısrar etmedi. klimayı biraz kısmalarını söyledim. muavin, öndekiler de kısınca ses ediyorlar dedi. neyse razı edemedik vatandaşı, katlanmaya çalıştık soğuğa. böyle böyle yaklaşık yarım saat geçti. baktım etrafta herkes klimayı tutuyor, belli ki onlar da rahatsız olmuşlar soğuktan, yanımdaki adam da omuzlarımız tutuldu deyince, bana bir gaz geldi, nerden geldiyse. böyle iş olmaz, geldiklerinde söyleyelim, biraz kıssınlar dedim adama. muavin geçerken, tekrar rahatsızlığımı ilettim. donduk hocam donduk dedim. o tekrar öndekiler de kısınca rahatsız oluyorlar, biz arada kalıyoruz, sizden başka şikayetçi yok dedi. bir şey yapamam dedi. çoğu kişi rahatsız bence bundan dedim. adam tekrar sizden başka rahatsız olan yok demez mi. iyicene canım sıkıldı. öyle mi, ispat ister misin dedim, ayağa kalktım ve otobüstekilere soğuktan rahatsız olanın olup olmadığını sordum, sağolsun bir kız ben de rahatsızım soğuktan dedi. başka da kimse çıkmadı. halbuki 5-10 dakika önce onca kişi klimayı tutup, rahatsızlıklarını belli ediyorlardı. onları kişiliksiz addettim, yuh sizin gibi insanlara dedim. haklarını savunamayan insanlar dedim içimden. otobüstekilere, klimanın soğuğundan rahatsız olduğumu ve bu şekilde giderse otogara kadar hasta olacağımı, onun için klimanın kısılmasını istediğimi söyledim, farketmeden biraz sert söyledim galiba. muavin o kıza çıkıştı neden daha önce söylemedin diye, resmen azarlıyordu. neyse bir süre sonra klimayı kıstılar. etraf savaş sonrası sessizlik gibiydi. heyt be bu ben miydim dedim içimden, neler olmuştu bana.
bugün toplantı çok muhteşemdi. ben biraz geç kalmıştım. bu yüzden ekstra heyecan basmıştı beni. metrodan çıkarken büyük buluşmanın son adımlarına doğru ilerliyordum. heyecanımı bastırmak için 5 dk bekledim, sigara yaktım. sigaramı içtim, adımlarımı yavaş yavaş atıyordum, bir sona yaklaşır gibi. içeri girdiğimde biraz heyecanla birlikte herkese merhaba dedim. bugünü bak şimdi hayal gibi hatırlıyorum, gerçekten oldu mu? shamanic ablaya da söylemiştim, son veda anında, baktım kanıtı var, resmine baktım şimdi. benim için bugün çok güzeldi, çok konuşamadım ama ne önemi var, bu kadar pozitif, güzel insanlarla belki de ilk defa karşılaşıyorum. hayatım değişiyor, değişecek te... hoşçakal.