[sanemce]

teşekkür ederim burre'cim
zaman geçtikçe farkındalığımız artıyor. rüya dan uyanır gibi hissediyorum kendimi. bu bir anda olmuyor tabii. acelem yok. yavaş yavaş, sindire sindire yaşıyorum. farkındalık mutluluk verdiği gibi bazen hüznü de arttırabiliyor.
yazımı, yıllardır tanıdığım ve tereddütsüz inandığım, güvendiğim bir arkadaşımdan beklemediğim bir davranış sonraki hüznümle yazmıştım.
sonra düşündüm de, başkalarına cömertçe verdiğim bu sınırsız krediyi kendime niye vermiyorum. ben değersizmiyim, hayır asla değilim. kendime daha ne kadar haksızlık edeceğim düşüncesiyle bir sorgulamaydı aslında. ama kesinlikle öğreniyorum
çünkü bunca zaman hakettiğinin üzerinde değer vermiş olduğum o kişinin hatasının hüznünü uzun süre üzerimde taşımadım.
sonrasında ne mi oldu.. sevgimde değişen birşey olmadı. dediğim gibi iyilik gördüğümde artmayan, kötülük gördüğümde azalmayan bir sevgiydi benim için.. yaşanmış onca güzel paylaşımları yok sayamam bir hatayla. bu benim dostluk anlayışıma sığmaz. verdiğim değer ölçüsünü gözden geçiririm sadece. önceliğe kendimi koyarım. bendeki kredisini tüketmediği sürece yine dostumdur, yine görüşür paylaşırım ancak paylaşımlarımı biraz sınırlarım..
doğrusu budur demiyorum.. ben kendi doğrumu, kendimi iyi hissettiğim ölçüde uyguluyorum..
sevgiler

burre Nickli Üyeden Alıntı

sanemce,
yazından kendime de çok pay aldım..
yüreğine sağlık diyorum..

ayrıca teşekkür ederim hayata farkındalığımı artırdı..