merhaba dostum super
sana biraz içsel yolculugumdan bahsetmek istiyorum ilerde her baktıgımda ben önceden böylemiydim diyebilirim şimdi bile diyorum aslında ceren heran her dakila degişim yasıyo eskisini sorarsan deli dolu bir kızdı herkesi dost kabul eden insanlara güvenen hayatı dolu dolu yasamayı seven ama bir okadarda mantıklı kendi ayakları üstünde duran bir kız eee daha 16 yasında ben yazın çalışmak istiyorum diye diretmiştim vede çalışmıştım 16 yasında bile bilinçli bir çocuktum ders hayatım hep iyiydi hep basarılı biriydim aslına bakarsan büyük sorunlar yasamadım ama bu siteyle tanısmamın nedenini çok iyi hatırlıyorum arkadasımla gölbasına gitmiştim orası çok güzel biyerdi hep biraz dinlenirim diye düsündüm malum o sıralar öss hazırlanıyorum nese arkadasıma çok deger verirdim benim için dosttan öte biriydi ogün beni sevdigini söyledi ve 2 sene boyunca bunu söylemek için bekledigini söyledi benim için çok kötü oldu sevinmedim resmen üzüldüm bana bunu söyledigine çünkü içimde ona karsı enküçük bir his yoktu ozaman canım çok yandı çünkü onu kaybedicegimi biliyordum bu sartlarda onunla arkadas kalamazdım bu bana yakısmazdı bende birşeyler bekliyodu bunu o da anlamıstı sürekli biliyorum şimdi aramızda pamuk iplik var ve sen gidiceksin diyodu öylede oldu ona karsı sogudum nasıl olurda arkadasım dedigim insan bana bunu yapar diye düsündüm işin ilginç yani onun arkadasları yanımıza geldiginde ikimizin arasında bişeyler oldugunu ima etmeye çalıştılar ogün eve geldigimde gerçekten çok mutsuzdum benim beynimin normal çalışmadıgını düsünmeye basladım bana bunu söyledigi için nefret ettim ondan resmen acaba geçmişimde bununla ilgili kötü bir anım mı var benim bile fark etmedigim çünkü normal biri ni seven biri var diye sevinir nese internette arama yaparken bu siteyle karsılaştım mükemmel biyer burası okadar çok kendime bişeyler kattımki burda resmen ceren2 oldum ama hala eski problemime çözüm bulamadım
biri bana benden hoslandıgını söylediginde o insandan soguyorum gözüme itici görünüyo bunun gibi şeyler.....
yeni cerene gelelim gerçekten düsünerek hareket etmeyi ögrendim artık deli dolu yerine daha mantıklı biri oldum ençok önem verdigim seyi saygıyı kazandım insanlarla ilişkilerimde ölçüyü ben belirledim ve bu benim hosuma gitti böyle olmak......hayatımla ilgili kesin karalar verdim ve ailem bana saygı duydu sen istiyosan gerçekten yaparsın dediler bunu öncedende derlerdi ama ben hep içimden acaba dogru mu yapıyorum demenden geçemezdim en önemlisi arkadas tercihlerim degişti önceden nerde ipsiz sapsız insan var onlarla samimi olurdum içki içer hayatı önemsemez sadece kendileri için yasarlardı hepsini çıkartmaya basladım hayatımdan çünkü bana çok anlamsız gelmeye basladılar tat alamaz oldum sohbetlerinden buarada fazla seçici olmaya basladım bunun telkinlerle bir ilgisi var mıdır acaba dusun bir süre sonra bana mantıklı gelmeyen basit konusmalara hiç katılmamaya basladım sadece dinledim sanırım egom fazla yükseldi(gerçi hiç birzaman düsük degildi
biraz kendini begenmişlik var ne yapayım can çıkar huy çıkmaz)önceden sohbet ederken sadece konusmak için konusurdum şimdi ise önce düsünüp sonra konusuyorum bu halimi daha tutarlı ve daha seviyeli buldugum için böyle olmak hosuma gidiyo....
ask hayatıma gelince çift kismetli biriyim hep hayatımda bana karsı ilgisi olan insanlar olurdu ama neyazıkki benim ilgim olmazdı benim ilgim olan insanlarda hep içine kapanık hep gizemli bir yanıı olan birtürlü ulaşamadıgım insanlardı sanırım kendime acı çektiriyorum ben zor insanları begenirdim hep bana karsı ilgisi olan insanlar bastan magluptu benim gözümde hemen elerdim arkadaslarım bana senin auran yüksek oldugu için hemen ilgi çekiyosun derlerdi özellikle erkekler tarafından gerçektende öleydi çünkü ben hangi ortama girdiysem sadece görüp arkadaslarımdan numaramı alan insanlar çok oldu ama dedigim gibi öyle insanlardan hoslanmam acaba bu bilinçatımın bana karsı gösterdigi bir tepki mi bilmiyorum aslında bu yanımı degiştirmek için kendimi hiç kasmıyorumda
şimdi ise üniversite hayatına baslamakla baslamamak arasında gidip geliyorum mimarlık tutuyo birde tıp var ama üniversiteli olucam galiba mimarlık okuyup tıp için birdaha hazırlanıcam annemde tutturmus niye ögretmenlik düsünmüyosun
ben:yok anne ben devlette çalışmak istemiyorum kendi büro mu açarım mimar olunca wave
annem:kızım devlete sırtını dayarsın garanti meslek negüzel tam bayanlara göre ögleden sonrada rahat rahat ev işlerini halledersin
ben:anne rahat rahat ev işi yapmak için ögretmen olamam daha fazla ısrar etme ögretmenlige yatkın deilim sevmiyorum
annem:zamanla alısırsın 4 sene üniversite okursun orada egitimini alırsın
ben:offfffffffffffffffffffffffffffff
annemle tercih yaparkenki diologlarımızda böyle işte nese ona mimar olmak istedigimi ve sadece mimarlık yazıcagımı kabul ettirdim biraz zor oldu ama
ablam ögretmen oldugu için sakın ögretmenlik yazma bosver ögretmen hep ögretmen 10 sene sonrada 20 sene sonrada hiç tavsiye etmem
diyip duruyo kariyeri olan bir meslek seçmeliymişim ablama göre
işte böyle daha sonra net karar verince seninle paylasırım super
