[Belgin ∞]

Harika.İnsan kendisini beslemeye başlayınca görüyor kendini ne kadar yalnız bıraktığını.Aşk hummasına kapılıp kendinden vazgeçtiğini anlıyor.Herkesi sevmek için geç kalmış olabilir insan.Birine değer verirsin ama sevmen zaman,emek ister.Ama kendin için bu böyle değildir.Kendine zaman tanımazsın.'şu kadar zaman geçsin de ondan sonra karar veriririm kendimi sevip sevmeyeceğime'demezsin.Ve en güzel yanı kendini sevmeye başlayınca içindeki çocuk uyanır.Yüzü uyku mahmurluğuyla hafif yoğrulmuş,şaşkın bakar senin yüzüne.Sen ona gülümsendin mi o sana kahkahalar atar.Kollarının arasına atlar.Onu tek besleyip büyüten sevgidir,senin sevgin!

Yüreğinin sesini dinle derler ya hep,o ise bağırır durur ''sev,sev,sev''bizler onu daha farklı algılarız.Hayatımızda biri olsun onu sevelim,sevilelim.Oysa yüreğin belkide senin sevgine muhtaç.Bunun için daha can kulağıyla dinlemeli insan yüreğinin sesini.

Hayat senin için çok güzel olsun.İçindeki çocuk ve yüreğinin sesi seni hiç yalnız bırakmasın.