hayalayaz

gülüm benim canımcım
ağzımıızdan çıkanı kulağımız duymalı..bir anda okadar çok kilo verince hiçbir şey yiyemez oluyorsun,ismi lazım değil bir hastalık var.o oluyorsun benim hayatımı sütü sevmek kurtardı,o zamanlar sadece süt içiyordum..sonra sonra süte ekmek falan doğrayarak yemek yemeye alıştırdım kendimi yavaş yavaş...bünyem halen daha nane hatun. iki yıl önce imnun sistemim tamamen çöktü bir hafta içinde belime kadar uzun saçlarımın hepsi tutam tutam elime geldi kel kaldım...şu anda saçları uzattık ama o zamanları siz gelin bana sorun diycem ama boş verin sormayın hatırlamaktan hoşlanmıyorum,hayatım hep kendimi toparlamakla geçti..tabiiki zayıflayın...ama bunu kendinize zarar vermeden yapın,gerçi ben diyet yaparak zayıflamadım..ben güzel tombullardandım..her sabah altıda uyanır saat sekize kadar,saçımın fön'ü yüzümün makyajı tam iki saat kendime hayran hayran bakarak süslenirdim..hayat doluydum. yaş 17..hey gidi heeey.o saatte dükkanını açan almanlar durur beni seyrederdi...çünkü yürürken adımlarımı içimdeki müziğin ritmiyle atardım...bir kere sizler bizlerden daha güzelsiniz ve çok iyi gelişiyorsunuz. biz tarhana çocuklarıyız..nasılmı...o zamanlar, yettiği kadar anne sütü var,,öyle mama falan hak getire. helede bizim gibi maddi durumu eh olanlar için tek alternatif domatessiz bibersiz bebek tarhanası biraz daha büyüdükten sonra sebzeler devreye girmiş ama o zamana kadar,tek yönlü beslenmekten zehirlenmemişiz şükür..neyse ben toparlıyayım iyice dağıttım konuyu...kilo vermeniz gerekiyorsa verin ama bundan şikayet etmeyin kilolar bu şekilde yapışıp kalıyormuş ben söyleyenlerin yalancısıyım,aaa çok iyi bildiğim bir şey varki eğer sağlığınıza dikkat etmeden zayıflarsanız zayıflıkta fazla kilo kadar üzücüdür...saygılı sevgiler...