Bir parçamı (kolumu. bacağımı) yitirme gibi bir his.. Çok doğru tespit. Bir de giderek, yani anılar puslandıkça, sanki istediğim gibi emprovize ediyorum, kişileri ilahlaştırıp, onların hatalarını görmezden geliyorum.. Bütün bunların kendime gereken değeri vermemekten kaynaklandığını da biliyorum.. Ama zararın neresinden dönersem kar hanesine yazılır, değil mi?
İlginize ve açıklamalarınıza çok teşekkür ederim.