Evet sana katılıyorum,kendine sürekli acımak,içinde bulunduğu durumdan hoşnutsuz olmak insanı depresifliğe götürüyor.Dahası "kendine acımasına sebep olacak daha fazla olay" çekiyor.Aslında bilmemiz gerekn yegane şey, acıyacak veya bu akdar üzülecek hiçbirşey yok yaşadıklarımızda,sonuçta onlar bizim deneyimlerimiz ve altın gibi değerliler...
Evet tam olarak böyle düşünüyorum ama ben de yaklaşık 7-8 ay öncesine kadar yaşadığım üzücü bir olay varsa hemen kendime acıyan,daha da üzülen ve duygulanan biriydim.Şimdi bunu neredeyse 0' a indirdim,acımak gerçekten hiçbirşey ifade etmiyor..Geleceğe üzülmek yerine,artık onu kabul etmemiz lazım.