[imported_Angel]

merhaba sevgili günlük
odamdaki yer sıkıntısından dolayı ve evde birtakım eşyaların başka eşyalara erişilmesini engellemesi ve gereksiz yere gözönünde olup görüntü kirliliği yaratması beni çok rahatsız ediyordu...

eski yatağımın altındaki çekmece çok küçüktü hacmi dardı ve bana yetersiz geliyordu...onun yerine yeni baza alındı ve çok rahat ettim....kışlık kıyafetlerim eskiden oturma odasındaki bazanın altındalardı ve evde başka baza yoktu...oradan kıyafet alacağım zaman her seferinde oturma odasına gitmek ve oradan odama taşımak zorunda kalıyordum...şimdi kışlık kıyafetlerim odamda benimle beraberler artık çok şükür o arada içi boş olan ve bir işe yaramadan köşede duran karton kutuları falan da attım...
içine birşey koymak için lazım olur diye tutuyordum..daha doğrusu tutmak zorunda hissediyordum..

oturma odasındaki bazaya da evde ortada duran ve rahatsızlık veren eşyaları koydum çok rahat ettim...evin eli yüzü açıldı valla...ne güzel bir icatmış şu bazalar..Allah akıl edenden razı olsun

son günlerde yaşadığım olumlu gelişmeleri maddeler halinde özet geçmeye çalışayım

* odamın düzeni değişti ve daha kullanışlı hale geldi

* evde görüntü kirliliği yaratan ve ele dolaşan eşyalar gözönünden kayboldu

* kendimi babama karşı daha rahat ve daha açık ifade edebildiğimi gördüm...onun da beni eskisinden daha iyi anladığını ve daha anlayışlı yaklaştığını...

* 3 gündür arıpoleni kullanıyorum ve bol su içmeye çalışıyorum şimdiden faydasını gördüm saçlarım uzamaya başlamış (saçkıranım kapanmadı ama onun haricinde normal saçım da nazlı uzuyordu)
ayrıca arıpoleni sayesinde kendimi daha dinç ve sağlıklı hissetmeye başladım

* kendime bakma isteğim daha da arttı..eskiden yüzüme ve vucuduma herhangi bir nemlendirici krem falan sürmeyen ben dün akşam yaptığım banyodan sonra kendime zaman ayırdım ve hiç aceleye getirmeden bir güzel losyonlandım..kendimi prenses gibi hissettim sonrasında...

* kendimde mükemmeliyetçilik takıntısı olduğunu keşfettim
bunu anlamak da birşeydir..düzeltmenin çaresine bakacağım..çünkü hayatı zehir ediyor her alanına etki ediyor.
kendime ve çevreme ve herşeye daha yumuşak ve ılımlı yaklaşmam gerektiğini anladım...

* herşeyin kötü yönünü bulmanın hatta arayp da bulmanın mükemmeliyetçilikten kaynaklandığını anladım ve aynı rahatsızlığın aslında babamda da olduğunu ve onu göre göre bende de yerleştiğini anladım...bunu yenebilmenin yollarından birisinin de şükretmek olduğunu farkettim ve bugüne kadar pek de şükretme alışkanlığı olmayan ve kanaatkar olmayan birisi olduğumu anladım..hep daha iyisini daha fazlasını istiyormuşum...

* böyle güzel gelişmeleri hep genelde en sıkıntılı en kötü olduğum zamanlarda yaşadığımı anladım ve artık böyle durumlarda sıkılmamaya çalışmaya karar verdim...babam benim stresten saçkıran olduğumu öğrenince beni mutlu etmek için normalinde daha sonraları almayı düşündüğü belki de 10 sene sonra alacağı bazayı bugün aldı
birşeyleri oldurabilmek için bazı sorunları açıkca ifade etmek gerekiyormuş demekki...yoksa ağlamayana meme verilmiyor..