Alıntı:
karavan Nickli Üyeden Alıntı
 Sevgili teoman,
Yaptıklarımdan elbette pişmanım ve bunun için çocuklarıma defalarca gözyaşları içinde mektuplar yazdım ve hala daha ara ara yazmaya devam ediyorum.Onların bana söylediği şu "Babacım olan oldu bundan sonra ne yapabilirsin ona bak" .Onların bu büyüklükleri karşısında bile eziliyor yerin dibine giriyorum.
Ben hatalıydım yanlış yaptım onlardan özür de diledim defalarca ama beni üzen onları bu kadar çok üzmem.Umarım bir açıklık getirebildim.
İlginize teşekkür ediyorum.İyiki varsınız. |
karşılarına geçip konuşmayı dendedin mi? eğer yüzyüze konuşmadıysan mutlaka yüzyüze konuşman ve özrünü onların yüzlerine bakarak söylemen gerekecekç. seni görmek istemeseler bile.
mektup, e-mail, msn tarzı yqazışmalarda yeterince samimi ortam oluşmuyor.
üstelik asıl önemli olan af dilemektir. sen samimi bir şekilde gereğini yaptın ve bu saatten sonra onların fikirlerini değiştiremediysen bundan sonra pişmanlık duygusu malasef çocuklarına geçecek. ama bunu senin şu an hissettiğin gibi yıllar sonra iş işten geçtikten sonra yaşayacaklar...