merhaba karavan
bence çocukların senin onları sevdiğini biliyorlar o yüzdenarayıp çağırıyorlar. benim babam çok anlayışlı, saygılı biridir ama sevgisini ifade edemez. üzgünsem,hastaysam, ya da ona bi şekilde kızmışsam eve gelirken bana fıstık getirir ( çok seviyorum da =)) ben anlarım hiçbişey demese bile.
dedem de çok serttir, ama aynı zamanda hasaastır. bazen anlık tepkiler ( azarlardı) verir ( özellikle çocukken) bende anlık korkarım ama bilirim kötü niyetle demediğini. hatta bi defasında ağlamıştım nazlı kızım diye sever beni =)) sofralarda hep yanına oturtur. sert insanlar, kızgın insanların çok hassas olduğunu düşünürüm. kırılacaklarını bildiklerinden sert görünürler ( bende öyleydim). o yüzden kızmam onlara.
çocuklarınızın da sizin gerçek düşüncelerinizi, duygularınızı anladığına eminim ben.
birde mutluyum lafı inandırıcı gelmiyor demişsiniz onun yerine mutlu olmayı seçiyorum diyebilirsiniz (sitede okuduklarımdan küçük bi öneri =))
sevgilerle...
