[Alexandra]

Merhabalar,
Bunu da düşünmedim değil. Biz tartışırız, konuşuruz, farklı yönlerimiz hep vardı. Ortada buluşuyoruz ne güzel diye düşünüyordum. Ama cuma gecesi yaptığımız bir konuşma sonrasında, yalnız aktivitelerimi kabul etmeyişinin, sürekli gergin ve tedirgin oluşunun tamamiyle kıskançlığından olduğunu birlikte gördük. Farklı yetiştiriliş tarzlarımız yüzünden birbirimizi bu noktada anlamıyoruz. Onun sürekli kontrol altında tutan yapısının ailesinde diğer bireylerde de olduğunu gösterdim. Ben omuzlarımdan bu yükü attım. Ama sanırım kocamın değişeceğine inanmıyorum.

Bu kadar zor olmak zorunda değil ikili ilişkiler. Herkes temelinde saygı, sevgi, anlayış, güleryüzden başka bir şey beklemiyor. Yeniden denemek yeniden boyun eğme yolunda atılmış bir adım mı olacak, bilemiyorum. Birkaç gün ağızıma bal çalıp sürüncemede yaşamayı, yaşlanmayı ikimiz adına da doğru bulmuyorum.

Bilemiyorum. Aklım hala çok ama çok karışık.

İlginiz ve desteğiniz için çok teşekkür ederim.
Yakışıklı oğlunuza da sevgiler :)