[Işıldayan Safir]

Pek yaratıcı olamadım uyarlama ile alıntı arası bir şey oldu ama ben de katılayım bakalım.

Uzak diyarlardan birinde mutluluk bankası varmış. Bu mutluluk bankasının hiçbir yerde şubesi yokmuş. Bankanın tek bir yöneticisi varmış. Yöneticisi aynı zamanda sahibiymiş. Bu banka oldukça zengin bir bankaymış. Ancak onu diğer bankalardan ayıran şey içinde maddiyat olmamasıymış. Bankadan ne isterseniz banka size onu veriyormuş. Hiçbir müşteri eli boş çıkmıyormuş. Ancak her banka gibi o da karşılığını alıyormuş. Herkes çok istediği bir şeye sahip olmak için onca yol gelir ve mutlaka alabileceği en iyi şeyi almış olarak çıkarmış. Ama genellikle aldıkları şey istedikleri şeyden çok farklı olurmuş.

Günlerden bir gün yine bir müşteri gelmiş bankaya. Önce oturmuş ikram edilen kahvesini yudumlamış. Daha sonra konuşmaya başlamış.

-Ününüzü duyunca çok uzaklardan kalkıp geldim buraya. İstediğim şeyi yalnızca bu bankadan alabileceğimi söylediler. Karşılığında ne isterseniz vermeye hazırım.

-İstediğiniz şeyin ne olduğunu öğrenebilir miyim?

-Bakın, ben 55 yaşındayım. Yani yolun yarısını geçeli çok oldu. Söylemeye dilim varmıyor ama yolun sonuna yaklaştım sanırım. Bu gerçeğe tahammül edemiyorum. Ben bugüne kadar ki hayatımı geri istiyorum. Mümkün mü?

-Elbette mümkün. Biliyorsunuz, bankamda her şey mevcut. Ancak tam olarak ne istediğinizi anlayabilmem için bana geri istediğiniz hayatınızı biraz anlatabilir misiniz?

Dükkan sahibinin sorduğu soru, müşteriyi iç dünyasına götürmüştü. Gözünün önünden geçen sahnelerin kendi hayatına ait olduğunu kabul etmek için kendini zorluyordu. Bütün görüntüler, bir kargaşa ve telaş içinde birbirlerine karışarak geçip gitti ve geride yalnızca ıssız bir hüzün bıraktı. Müşteri, bankacının sorusuna karşılık olarak şunları söyleyebildi:

-Geçmiş yaşamımda birçok hata yaptım. Bunlar için pişmanlık duyuyorum. yanlış kararlar verdim, kayıplara uğradım. Zamanı hovardaca harcadım. Bir gün bir de baktım ki, hayat yanımdan geçip gidiyor. Paniğe kapıldım ve bir çare aramaya başladım. Ancak hiçbir şey fayda etmedi. Daha sonra biri bana buradan bahsetti. O zaman içimde büyük bir ışık yandı ve hemen buraya geldim. Çok çaresizim. Lütfen 55 yılımı bana geri verin.

-Yani, siz pişmanlık duyduğunuz hayatınızı yeniden mi yaşamak istiyorsunuz?

-Tabii ki hayır. Ben yalnızca kaybettiğim yıllarımı geri istiyorum. O zaman aynı hataları tekrarlamayacağım.

-Herhalde bunu çok istiyorsunuz.

-Evet, hem de her şeyimi verecek kadar.

-Peki, benim size vereceğim 55 yılın karşılığında siz bana ne verebilirsiniz?

-Ne isterseniz.

-Bey efendi, her ne kadar siz 55 yıl karşılığında bana her şeyinizi vermeye hazır olsanız da, ben sizden yalnızca tek şey isteyeceğim. BELLEĞİNİZİ... 55 yılın yaşanmışlığını içinde barındıran belleğinizi istiyorum.

-Kabul ediyorum. Tamam alın belleğimi.

-Belleğinizi, içindeki her şeyle birlikte bu dükkanda bırakıp gideceksiniz. 55 yılın tek bir anını hatırlamayacaksınız. Buraya neden geldiğinizi bile...

-Daha iyi ya! Her şeye yeniden başlayacağım. Zaten geçmişi hatırlamak istemiyorum ki!

-O halde, korkarım 55 yıl sonra buraya tekrar gelirsiniz. Tabii o zaman benim yerime, bir başkası size yardımcı olur.

-Hayır, hayır... Emin olun ki, şu dakika belleğimi size bırakıp 55 yılımı geri alacağım ve bankanızı bir daha dönmemek üzere terk edeceğim. Yine söz veriyorum, şu ana kadar yaptığım hataların hiçbirini tekrar etmeyeceğim.

-İsterseniz başka sözler vermeyin. Çünkü, az sonra hepsini burada bırakıp gideceksiniz.

-Nasıl yani? Buradan çıktığımda hiçbir şey hatırlamayacak mıyım? Sizinle konuştuklarımızı bile öyle mi? Buraya neden geldiğimi, sizin kim olduğunuzu ve hatta...!

-Ne yazık ki!

Müşteri bir an duraksadı ve düşünmeye başladı. Bankacı pazarlığın sonuna geldiklerini anlamıştı. Müşterinin sessizliği sesli bir coşkuyu haber verir gibiydi. Öyle de oldu.

-Sanırım ne demek istediğinizi şimdi anlıyorum. Eğer 55 yılın bedeli bu ise pes ediyorum. Belleğimden vazgeçemem. Bu neye benziyor biliyor musunuz? Bir kadının çok istediği tokayı, saçları karşılığında satın almasına... Bana, bu bankadan almak istediğimden çok farklı bir şeyle çıkacağımı söylemişlerdi de inanmamıştım. Ben, bugüne kadarki yaşamımı almak için gelmiştim, ancak bugünden sonraki yaşamımı alıp gidiyorum. Size teşekkür ederim.

-Bir şey değil. Güzel bir pazarlıktı. Hoşça kalın.

"Geçmişi hatırlamayanlar, onu bir daha yaşamak zorunda kalırlar."

Sevgiyle kalın, sağlıkla nefes alın.