[pff_xP]

Selam :)
Hemen hemen aynı problemleri yaşıyoruz
Aile.!
Ben de yanlarında huzurlu olamıyorum,onlaran uzaktayken daha mutluyum :)
ve öğrenciyim,dolayısıyla mecburen 365 gn beraberizz
Her gün kavga gürültü bıkmıştım artık...
Sonra burayı keşfettim :)
Aynı evin içinde onlardan bağımsız bir dünyada yaşıyorum resmen
Ve seneye yatılı okula gideceğim :)-Çok şükür ki -
Bir şekilde yalnızca birkaç haftadır "ben mutluyum ama ya onlarlayken?" düşüncesinden sıyrılıp her ne kadar hiçbir şekilde aynı düşünceleri paylaşmıyor olsak da her türlü konuda alttan alıp tartışmamaya çalışıyorum.
Bunu bazen başarıyorum,bazen de her zamanki kavgalarla sonuçlanıyor. :/
Ancak en büyük değişimlerimden biri bu kavgalardan sonra artık hıçkırarak ağlamıyor oluşum,yine de gülümsemeyi başarabilmem,tartışmanın verdiği negatifliği üzerimden bir anda atabilmem...

Anladığım kadarıyla zaten yalnızca yazları berabersiniz...
Boşver onları ve düşüncelerini...
Ne olursa olsun ailen senin,geçirdiğiniz her dakinanın mutlu anımsanması içim çaba göster,sabret sabredebildiğin kadar :))
Kazanan yine sen olacaksın (;

Bi de kalıpplaşmış düşnceler derken tam olarak neyi kastediyorsun? :)

İyi ki varsın
İyi ki aramızdasın :)
Sevgiyle kal hep gülümse.... :))