Ynt: ölüm yolu... Ben heyecanı çok severim.Ama sonu çok kötü oluyor.Aman aman kardeşim kalsın ben aşağı bakarken korkumdan ölürüm zaten yere düşmeme gerek yok küçükkende ağaca çıkardım korkmadan hatta en tepesine en ince dalına kadar çıkardım ama sonra aşağıya bakınca denize düşen yılana sarılır misali ağaca öle sarılırdım ki beni ondan kimse koparamazdı öle 1-2 saat cesaretimi toplayana kadar o şekilde beklerdim sonra bir sürü dualar okuya okuya yavaş yavaş aşağı inerdim her seferinde aman aman bir daha çıkanının derdim.Ama yine kendimi ağacın tepesinde bulurdum.
__________________ ORMANLARIMIZ GEÇMİŞTEN BİZE MİRAS DEĞİL GELECEĞİMİZDEN BİZE BİR EMANETTİR |