[kumsal1980]

' Gel vatandaş gellllllllll ! Sudan ucuz kitaba gelllllllll. Bedava bunlar. Sigaradan daha ucuz bu kitap. Gelllll vatandaş gelll. '

Bu sesi duyunca meraklanmış ve kalabalığın olduğu tarafa doğru yürümeye başlamıştım. Kitap okumayı sevmemden olacak; bağıran adamın anlaşılmaz kelimelerinin arasındançekip almıştım o kelimeyi.

Bağıran kişinin etrafında büyük bir halka olmuştu. Kalabalığın arasından kafamı uzatarakbağıran kişiyi görmeye çalıştım. Kısa boylu çelimsiz bir yapısı yorgunluktan kaynaklandığınıbir bakışta anladığım gözlerinin altında oluşmuş torbacıklar dikkatimi çekti.

Uyanıklık yaparak masanın etrafına iyice sokuldum. Boş bir kalabalık olduğunu anladığımkalabalığı izlemeye başladım. Çok farklı tipteki insanlarla doluydu. Kimisi eline aldığı kitabınebatlarını karışıyla ölçüyor kimisi de eline aldığı kitabın sayfalarını boş boş havalandırıyordu.

Bunları seyrederken de kulaklarımı dikmiş yorumları dinliyordum. Bir tanesi yanındaki arkadaşına ;

' Lan oğlum epey de kalınmış ha ! Ben baktım. Üç yüz sayfa var. Bu çelimsiz adam nasıl yazmış oğlum.'

' Ne bilem lan. Hiç uyumamıştır herhal. Nasıl okunur bu kadar sayfa lan. '

' Hop ! Hemşerim. Bu kaç lira ? '

Bağırmaktan yüzü kıpkırmızı olmuş yazar mahçup bir sesle;

' Dört lira '

Mahçubiyeti yazdığı emek verdiği gecesini gündüzüne kattığı yazılardan olmadığını hemen anlamıştım. Onun utancı emeğini bilgi birikimini hayallerini maddi birikimlerini katarakortaya çıkardığı eserinin bir sigara paketinden daha az eder olmasıydı. Ona baktığımı farketmiş olacak ki ; o da bana baktı. Gözlerinin içindeki hayal kırıklığına ait bakışını görmüştüm.

' Ver hemşerim bir tane. Komşunun torununa veririm. Hediye olur. '

Cebinden çıkardığı paraları yazara uzattı. Paralarınbirbirine değerken çıkardığı ses içimdeki fırtınayı kasırgaya dönüştürmüştü. .

Hemen yanına yaklaştım. Masanın üzerindeki kitaplardan bir adet aldım elime. Yazarın yüzünde bir sevinç ifadesi belirdi. Topluluğa döndüm ve ;

' Bir saniye beni dinleyin lütfen '

Bana merakla baktılar ve o an için sustular.

' Söyleyin bana en son ne zaman kitap okudunuz siz!!! "
İçlerinden birkaç kişi çıktı. Geri kalan insanlar onlara yönelttiğim sorudan rahatsız olarak orayı terkettiler.

Kalabalığın birden dağılmasından sonra geriye kala kala on kişi kadar bir kişi kalmıştı. Aldığım beş kitabın parasınıarkasında yazan fiyat etiketine bakarak ödedim. Diğer dokuz kişi de benim gibi ödeme yaptılar.

Yazarın yüzündeki memnuniyeti anlatmak ise kelimelerle anlatılmayacak bir şeydi. Okumayan bir topluma karşı tıpkı Don Kişot gibi savaş açmaya kalkmıştı.

Vaz geçmemişti. Mücadele ediyordu. Tıpkı bütün yazarların yaptığı gibi.