[karavan]

tanyeri Nickli Üyeden Alıntı

eşimle ilgili sorunları bazen kendım yaratıyor olabılırm...haklısın...penceremn dısında gercekten de hayat var...biliyorum karısmalıyım...ama once sankı basımdakı dertlerı atmalıyım...ınsan kendısı ıcın bazı seylerı pozitif düşünerek kabullenebılıyo...ama soz konusu kardeşimin,ailemin,kanımdan canımdan bır parcanın saglıgı,korunması olnca kendımı tutamıyorum...üzülüyorum heeleki elinden bişy gelmeyınce...kendm ıcın yaptıgım butun olmlamalar bosa gıdıyor sankı,herseye bastan baslamalıymısım gıbı...herzamankı gıbı yanımda oldugun,destek oldgn ıcın sagol...iyiki varsn....

Sevgili kardeşim tanyeri,

Bu dördüncü yazışım üç defa yazdım nedense bir önceki sayfaya geçip yazdıklarımın hepsi gitti.Ama zekaya bak ki artık note pad e yazıyorum.
Oradan kesip siteye yapıştırıcam.Ben dahiyim yaaaa.(Dördüncüyü yazana kadar aklım nerdeydi dersen onu bilmiyorum)
Herneyse gelelim konumuza.
Bu sitede akıl vermek en son bana düşer bunun farkındayım.
Sevgili kardeşim, güzel bacım ,nolur artık şu sonu olumsuz deneyimlere çıkan kelimelerden cümlelerden uzak durmaya çalış.
Onları söylemektense düşünmektense hiç düşünme ,hiç konuşma daha hayırlı inan.Yaptığın olumlamalarının artılarını da nötürlüyor bence.
Şu kısacık yazında bile (Yanılıyor olabilirim.Bana göre) o kadar olumsuz şey var ki.
Herkesi düşünüyorsun etrafındaki herkes için endişeleniyorsun.
Çok güzel demişsin de
Herkesi bir tarafa bırakıyorum.Sadece çocuğunu düşünecek olursak.......(Yaşı kaç bilmiyorum bebek olduğunu farzedelim)
Senin içinde bulunduğun durumdan
senin mutsuz olmandan
ortamın mutsuzluğundan
eşinle olan soğuk durumlardan nasıl etkilendiğini
ruhsal geleceğinin nasıl inşa edildiğini sende düşünmüşsündür.

Peki düşünmek yetiyormu?

Sen mutsuzken etrafındakiler mutlu olabilirmi?

Ama önce kenin için mutlu olmalısın hiç kimse için değil.

Ben bu sitede şunu öğrendim ve fark ettim.

Eğer ben kendi çabamla ve arkadaşlarımın desteği ile bir "AN" ımı mutlu geçirebildiysem bunu becerebildiysem o zaman bunu iki ile çarpabilirim
hatta üçle hatta beşle onla yüzle binle.......

Geçmişime bakıyorum.
Olumsuz deneyimlerim konusunda çarparken milyonları kullanmışım.
Hep başkalarını suçlardım meğer tek suçlu benmişim.
Hayatıma bu kadar olumsuzluğu sokabilecek kadar becerikliymişim.
Şimdi bu becerimi olumlu şeyler deneyimliyebilmek için kullanmaya gayret ediyorum.

Hayatına bakıyorum sen benden de beceriklisin maşallahhhhhhh.

O zaman sence bu becerini artık mutlu olmak için kullanmanın zamanı gelmedi mi?