[Alexandra]

Bugün hiç farkında olmadan eşimi affettim. O kadar rahatladım ki anlatamam. Hatta akşam bi gidip bakacağım, affettiğim haliyle daha mı yakışıklı olmuş diye

Şimdiye kadar kızdığım her şeyini affediyorum. Onu can-ı gönülden affediyorum. zaten seviyorum kendisini yanlış anlaşılmasın, sadece yollarımız, ilerlediğimiz yollar farklılaştı. Buluşup buluşamayacağımız ona bağlı.

Ama asla kırgın ya da kırgın değilim. Hissettiğim her şeyden ben sorumluyum. O X şahıs olarak benim hisetmemi sağladı, üzüntülü günlerimin sorumlusu değildi, o üzüntüyü gösterdi ben üzüldüm. Onu eskiden olduğu yere ben koydum, kendi tırmanmadı. Hiçbir şeyden sorumlu değil. Bir de üstüne kör gözlerimi açtı. Yaşamın ne kadar güzel olduğunu görmemi sağladı.

Onu seviyorum.
bambaşka bir şekilde seviyorum.
Bu sevgi türünü sever mi ona da kendisi bakacak.

Ohhh, içim rahatladı,
Affettim gitti..........