[KüçükFilozofKız]

Annem varken annesizdim ben aslında..
Birşey olduğunda sığınacağım bir annem yoktu benim..
Korkardım karanlık gecelerde başımı okşayan hiç olmadı benim..
Gözyaşlarım amansızca aktığında gözyaşımı silen ağlama kızım geçer diyen annem olmadı benim..

Okumaya başladım..bir de baktım ağlıyorum..sanki ben yazmışım gibi geldi..İçten ve samimi.Aynı dertten muzdaribiz :) Şu yukardaki cümleler benim cümlelerim..beni yansıtmışsın :) Hayatımdaki anne boşluğu doldurulmadan kalacak öyle...

Bu saatten sonra her şey gönlünce olsun..Mutlu olman duasıyla..