[Işıldayan Safir]

Bir gün oturucam ne kadar ağlanacaksa o kadar ağlayacağım. Huzur içinde ağlayamıyorum bile. Biri gelicek de görecek diye. Öyle bir yapım var ki ağlamadan da duramaz oldum. Önceden daha çok bastırırdım. Şimdi hiç tutamıyorum. Ya o ortamdan uzaklaşacağım ya da etrafımda kimse olmayacak. Mesela geçen gün iğnemi yaptırmaya gittiğimde bir tane çocuk da iğne olucaktı. Nasıl ağlıyor kaçıyor filan. Bende oturdum çocuğa ağladım. Çok komik oluyor böyle anlatınca ama o zaman insan kötü oluyor.

Aklıma geldi paylaşmak istedim. Emeğine sağlık. Teşekkürler.