Günaydın.
Kafayı yiyeceğim ya. Adam hem yarın sabah 9'da gel bir saatte bitirirsin çıkarsın diyor. Hem de kendi daha ortada yok ya. Nasıl bir bencilliktir bu ya. Sinirlenmeyeceğim diyorum, sakin olacağım diyorum, duruma çözüm bulmak istiyorum ama olmaz ki böyle. Dün akşam saat tam 6'da (çıkış saatim) gelmiş, "abicim biraz kalır mısın, çok acil iş var. İhracat malı."
Benden gelen cevap: "Çok mu acil X Bey?" (Bu arada inadına saatime bakıyorum ve bitkin bir surat ifadesi takınıyorum.)
Hasan: "Oruçlu musun?"
Ben: "Evet!!!" (Zaten iftara az kalmış, gerginim.:) )
X: "O zaman yarın sabah gel, halledip gidersin. Yoksa kal diyeceğim ama oruçluymuşsun."
Ben: "Sabahtan beri boştum, keşke daha erken söyleseydiniz."
X: "Şoförü bekliyorum, numune getirecek."
Ben: "Şoför ne zaman gelir?"
X: "Ararız."
Şoför aranır ve 7 buçukta geleceği öğrenilir. Sabah işe gelmek farz olur artık.
Ama sabah gelindiğinde temizlik için gelmiş imalattaki çocuklardan başka kimse bulunmaz. Bir de büyükbaş olan patron da "aaa abicim sana izin vermedi mi X? Herkese izin verdi." (Bir de sırıtır utanmadan!!!!!)
Yok, yazdıkça halime gülüyorum. :):):):)
Saat 10. Normal şartlar altında benim işlerimi bitirip eve gitmem gerekiyor. Muhasebeci kız dalga geçiyor benimle, "memur zihniyetliymişim". Evet, ne var???? Bana saygı gösterene ben on kat fazlasını veririm. Hakkımı gözetenin arkasında dururum. Ama böyle sözünün arkasında durmayıp saçma sapan bencillikler gösteren biri için bir dakika fazla durdum mu suratımı da ekşitirim, sesimi de çıkarırım. Al istedi de gelmedik mi? Elim mahkum mecburum.
Neyse, umarım gelir artık. Daha perde yıkayacağım ya.:( Yetişir mi acaba yarına???? Yetişmezse gelen misafir perdesiz görsün canım.:) :) :) Dünyanın sonu değil ya. :))))))
Sevgiler.
