[silikonvadi]

arkadaşlar herşey için gerçekten sizlere sonsuz minnet borçluyum ama işin tuhaf yönünü silere ifade edemiyorum.diyorum ya tamamen bitmiştim.inançsız ve umutsuzca bu telkinleri dinledim.hatta hatta işe yaramaz dedim.öyleki sadece bunlar bir aldatmaca diyerek sadece müzikler hoşuma gitti diye dinledim.kesinlikle kendimi şartlandırmadım.işte beni şok eden şeyde bu oldu.sanki büyülü bir değnek değmiş gibi inanılmaz şeyler yaşıyorum.şu an hislerimi kelimelere bile dökemiyorum.bir büyüden farksız gibi.aynadan bakınca bu benmiyim diye inanasım gelmiyor.sizlere onurum üzerine yemin ederimki dünyanın tüm hazinelerini önüme dökseler şu anki manevi huzurumun zerresine değişmem.belki bunu söylemek abes kaçabilir ama dün sabak 6 kadar çocuk gibi ağladım.onca yıl antidepresan ve huzursuz bir yaşamla geçen yıllarımdan sonra birkaç günde hayatımın ansızın mucizevi şekilde değişmesi yeniden doğmuş gibi olmam ve o mutluluğu yaşamam mucize ötesi birşey.rüce rabbime sonsuza dek inancım var ve tüm kalbimle Allah sizleri tüm emellerinize kavuştursun.buna vesile olan herkese ne kadar şükran sunsamda azdır.artık konuşacak kelime bulamıyorum.sözlerimi kelimelere dökemiyorum çünkü o mutluluk beni o kadar etkilediki sürekli ağlayıp kendime inanamıyorum.bugün biriyle bile tanıştım.özgüven bu ola gerek.beni asıl şok eden şey hiç inanmadan atıldığım bu işten böylesine büyük bir huzur bulmam oldu.tek kelimeyle bir mucize.artık yazamıyorum çünkü ifade edemiyorum.kelimelerim bitti....