Aslında nereden başlayacağımı bilemiyorum. Yazmak istemiyordum ama bir merhaba demeden de edemedim. (bir merhabsı böyleyse yazması nasıldır kim bilir dediğini duyar gibirim :))Yaklaşık 4 gündür hayatım değişti, evet. Şu anlamda değişti; forumda yazanların olabilme ihtimali dahi beni umutlandırdı, heyecanlandırdı.
Öncelikle ego ve suçluluk mp3 lerini iki gündür dinliyorum. yaklaşık 16. saatteyim. İlk izlenimlerle ilgili aşağıda yazmak istiyorum. Bunun dışında, forumu okuyunca aslında yaşadığım sıkıntılarımı farkettim. Önce kendimi ölçtüm, tarttım. Kendimle ilgili bazı şeyleri farkettim.
Erteleme problemi ile ilgili doruklardayım. Mesela asla ve katiyen bödeme günü 16 sı olan bir faturayı 15 inde yatırmıyorum. Şeker kasesinde 4 şeker kaldıysa, kaseyi doldurmayıp bir sonraki içeceğim çaya kadar erteliyorum. Her şeyi ama her şeyi. Konu etmek istemediğim bir konu ama örnek olması bakımından; inancım gereği namaz kılmam gerektiğini kabul ediyorum. Bu forumla tanışmadan uzun bir zaman önce namaz a başladım. Günde beş vakit namaz kılmak sabır isteyen bir iştir. Nefse zor gelir. Bununla alakalı sıkıntılarımı evvelce çözdüm. Fakat, ikindiye 10 dakika kala öğle, akşama 5 dakika kala ikindi, yatsıya 5 dakika kala akşamı kılıyorum. Bunu her yapışımda pişman oluyor, bir dahaki namazı vaktinde kılmaya söz versem de kendime, yine yatsı namazı sabah ezanına 10 dakika kala benim aklıma düşüyor. Erteleme konusu böyle.
Topluluk karşısında konuşma konusunda daha önce hiç tecrübem olmamasına rağmen kendimde bir cahil cesaretini hep hissetmişimdir. Fakat, makamı, mevkisi 5 kuruşluk, kendileri 3 kuruşluk adamların yanına girmeye çekiniyorum. Üst ya da alt komuşya gürültüden şikayete gitmeye, ya da başka ortak bina sıkıntıları için yöneticiye gitmeye çekiniyorum. Bu aslında korku değil. Muhatap olmak istememek. Hep evde kalmayı tercih ediyorum. Belki 15 gün çıkmasam evden şikayet ettem. Sorun yaşadığım ya da sevmediğim biriyle görüşme konusunda hep kolaya kaçıyor, karşılaşmamak istiyorum. Bu site sayesinde biraz düşünme yoluna gittim. Gördümki endişe duyduğum her konuda böyleyim. Tereddütlerim olan şeylerden hep kaçıyorum. Biriyle telefonda tartışmak kabusum. Hasılı bazı korkularım olduğunu, normalde kimseden çekinmeyen bir insan olmama rağmen gözlerimi kaçırdığımı farkettim. Dik yürümeye başlayan insanları okuyunca, ve omuzlarımın dikleşmesini farkedince aslında hep başım önde gittiğimi farkettim. Tevazuyu hep abarttığımı, gereksiz insanları aşırı önemsediğimi, gereksiz saygı duyduğumu farkettim.
Hasılı kelam hayatım değişti. Çünkü anladım meğer ne kadar çok sınıtılarım varmış. Ve inşallah hayatım değişir çünkü yazılanları okuyunca beklentiler oluşmaya başladı zihnimde. Hedefsiz bir insan asla olmadım. Tembel olabilirim ama son dakika deparını her zaman attım. Fakat daha da uzatıp kafa şişirmek istemediğim başka sıkıntılarıma dair beklentilerim ve hedeflerim artık var. İddialı bir insanım belki ama daha da iddialı olmak, başkalarından çok nadir bulduğum ama kendimin hiç esirgemediği saygıyı yeniden bulmak istiyorum.
İlk izlenim olarak yukarda da söyledim. Belki placebo etkisidir. Ama sanki birisi omuzlarımı kaldırmamı söylüyor. Ayrıca mide bulantısından bahsetmişler ama benim asıl farkettiğim aşırı derece de ve halen de yaşamakta olduğum mide ağrısı. Midemin kasıldığını, hatta çok sert bir şekilde kasıldığını söyleyebilirim. Hani bazen aşırı açlıktan yumruk oturmuş gibi olur midenize. Anlatılanlardan ve az biraz etrafıma sorduğum kadarıyla telkinlerin bilimselliğinden şüphe etmiyordum fakat ilk etkilerini kendim gözlemleyince tam olarak inandığımı söyleyebilirim. Aslında 1 hafta sonra tekrar yazmak istiyorum. Ve değişmek istiyorum. Ve sonra sevdiklerime anlatmak, onlarında değişmesini mutlu olmasını istiyorum. Bu yüzden ilk önce kendim deniyorum ki inşallah etkili olur bende. Bir şeyi de itiraf edeyim, herkesin de duymasını istemiyorum hani. Çok kötüyüm gerçekten
Son olarak, böylesine kolay ulaşılabilen ve etkili bir yöntemi bizlerle tanıştıran ve emeği geçen herkese teşekkür ediyorum. Erken teşekür ediyor değilim. Yani işe yaramadı diye gelip sövecek halimiz de yok
Güzel çabalarınızdan ötürü, VAROLUN....