Merhaba.
İki gündür yazmıyorum hiçbir şey. Çünkü kendimi izliyorum. Acayip değişimler yaşıyorum, sözle anlatılır türden değil. Onları kelimelere dökemem. Sadece bariz bir şekilde farklılaşıyorum. Başkalaşım geçiren canlılarda ara bir evre vardır ismini hatırlamıyorum. O anı yaşıyorum sanki. Ne önde ne arkada, ne ileride ne geride. Tam ortada.:) Korkularım yerini meraka bıraktı. Bilinçli bir merak yönetiyor beni. Bundan gayet memnunum. Özümü hissediyorum. Kendimi buluyorum. Adım adım... Bu yol çok ama çok güzel. :)
Tüm yaşadıklarımı iyi ki yaşamışım, hiçbir şeyden zerre kadar pişmanlık duymuyorum. Evet artık çekinmeden söylüyorum, iyi ki varım, iyi ki yaşıyorum, iyi ki nefes alıyorum. :)
Herkese ve her şeye sonsuz teşekkürler. Yaradana şükürler olsun.
Sevgiler.
