[Işıldayan Safir]

Çok fazla empati kurmama rağmen bu konuda empatiden tamamen yoksun olduğumu farkettim. Düşündürüp bunu farketmemi sağladığınız için teşekkürler.

Bazen çok anlayışsız olduğum zamanlar oldu. Bir keresinde anneme çok kızıp eve 1 hafta gitmemiştim. Bunlar için pişmanım.

Son zamanlarda çok fazla suçlayıcı konumdaydım. Bunu bilinçli olarak yapıyordum. Ama zaman zaman bir sebepten dolayı özellikle anneme karşı acımasız olduğumu hatırlıyorum. Yine de devam ediyorum. Bu da yaşadıklarımızı kabullenemememizden kaynaklanıyor olsa gerek. Yok saymaya çalışıyorum. O durumu hatırlasam çok fazla anlayışlı olabilirim. Ama o zaman da bağımlı olacağım ve özgürleşemeyeceğim hissine kapılıyorum. Ya da bazen gerçekten dayanamadığınızı hissettiğiniz zamanlar oluyor. Suçlayıcı olmak en basit ve işimize gelen yol çoğu zaman. Şimdi hiçbir şey düşünmüyorum. Akışına bıraktım. O nedenle artık pişman olmuyorum. Sanırım ağzımdan çıkan kelimeleri önce düşünüp sonra söylüyorum.

Onay ve suçlamaları pek aşabildiğim söylenemez. Ama bu konuda sedona yaptığım zaman çözülmeler yaşadığımı söyleyebilirim. Sürekliliğini sağlamak için biraz daha zamana ihtiyacım var.

Sevgilerimle.