Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı: denizyıldızı Nickli Üyeden Alıntı
Affediyorum tamam!.. Gerçekten affediyorum!..
Öyle sırf affetim diyip kendimi rahatlamak için değil...
Bilerek, anlayarak affediyorum...
Ben ozamanlar olgun değildim, şu an dao lduğumdan dha cahildim ve o yüzdendi hatalarım; bunu kabul ediyoruM; cahillik gibi birk usur oalbilir mi?.. Cahil insan çok hata yapar bende yaptımm... Vekendimi affediyorum... Ve bende affedilirsem nine kendimi affetmiyim ki?..
Suçluluk duymak istemiyorum hiçbir şekilde... Kendimi yeterine suçlamadım mı?..
Artık yeter... Yrterince suçladım kendimi şimdiyse affediyorum... Sevgilime ozmaanlark ötü davrandığım için kendimi affediyorum hem ozamanlar benim de acılar vardı hem kendimde hemdeo ilişkimde; kendimi yargılamıyorum , anlıyorum ve affediyorum...
Çockuluğumda ki annemle babamın davranışlarını da affediyoruM; maddi ve manevi bna tattırdıkları yoksunluklar için de olnarı affediyorum.. Onların da yoksunlukları vardı ki bna birşeylerin yoksunluğunu tattırdılar.. Kendilerindeo lmayan şeyi bna nasıl verebilirlerdi ki?..
Tüm bunları şimdi anlıyorum ve affediyorum ; geçmişimde nekadr affedilecek şey varsa hepsini affediyorum... Böyle çok mutluyum... :) |
Olumlama yapmalıyım yinede kesinnn!.. Evet olumlamaya ihtiyaç duymayacak kadar affetmedim...
__________________ Yapabileceğime inandığım her şeyi yaparım. O tanımlanmayan nitelik bende var. Ve bu her gün artıyor. Bende, yetenek, beceri ve hüner var. |