[roseone]

Öncelikle yazı için teşekkür ederim. benim sormak istedigim aklıma takılan çok önemli unusurlar var lütfen bu soruları bilgili olan arkadaşlar cevaplarsanız çok ama çok sevinirim. yazıda bir bölüme takıldım aynen şöyle diyor....

Önce isteriz, sonra düşünürüz ve hayal etmeye başlarız. Hayal kurmak yanlış anlaşılıyor aslında. Bu kadar sorun varken, hayal etmenin ne yeri ne de zamanı diyebilirler size. Ya da “imkansızı” istiyorsun diyebilirler. Unutmayın ki, hayal gücü her engeli aşmanıza yardımcı olur.

Benim şuanki birlikteligimden önceki 2 birlikteligimden inanılmaz kötü yaralar aldım... yıllarca bu yaraları sarmakla mücadele ettim. Yaşadıklarıma acılarıma üzüntülerime ve mücadeleme çevrem ailem şahitti. çok zor dönemlerdi. upuzun bir süreç sonun'da mücadelemi kazandım depresyon dönemlerini atlattım. geçmişten sıyrıldım olan herşeyi ve oldurtanları affetttim içimden! özgür bırakttım. artık aklıma geldiklerinde hiçbir şey ifade etmiyorlardı ve gülüp geçebilir hale gelmiştim. sonra 1 yıl kadar huzur içerisinde aşkttan uzak yaşamaya devam ettim. karşıma hep tekliftte bulunana birileri çıkıyor ama sezgilerim kuvvetli oldugu için ve bana laylayloma birliktelikten başka birşey sunmayacakları için hep red ettim. ki zaten birşeyler hissetsem belkide evet diyip değerlendirebilirdim... ve birgün Aşk'ttan ve evliliktten yana tamamiyle umudumu kesmiştim........ evlilik ve aşk benim için yok diyordum! evet evet hemde kesin bir biçimde bahsini konuşan herkese kızıyor bozuyor yada o ortamdan uzaklaşıyordum! derken....... hiç beklemedigim bir anda' şimdi hayatımda olan sevdiğim hemde çok sevdiğim insan giriverdi hayatıma pata küte bir anda! ama öyle biriki ben beni bildim bileli önce ALLAH sonra ailem ve çevremdeki eşim dostum ilk defa agzımdan şu kelimeleri duydular! BEN HAYATIMDA İLK DEFA BİR ERKEGE BİR İNSANA SONSUZ İNANIYORUM GÜVENİYORUM! ve öyleydi içimde zerre şüphe zerre acabamı? öylemi böylemi diye bir kurgu hiç oluşmadı. ve hayallerim pırıl pırıl gökkuşağı gibi rengarenk düşüncelerim olumlu bense tıpkı uçan balonlar gibi havalarda bu aşkı doyasıya yaşamaya başladım. evlenme teklifi etti. kabul ettim. ailelere konu açıldı. ve kararımız üzerine 15 ekim'de nikahımız olucak tttı! TI diyorum çünkü ben ondan yaklaşık 30gündür haber alamıyorum :( en sonki konuşmamız 10 15 sn' sürdü görevdeyim ve şarjım bittttio demeye kalmadan o telefon bir kapandı o kapanış! ( mesleği asker istihbaratçı ve kamptta martta mezun olup meslegine tamı tamına başlayacak normalde) şimdi soruma gelelim yukarıda kopy ettiğim bölümde diyorki hayal et yaşa! peki ben geçmişi yaşadıgım acı tatlı olumsuz tüm yaşadıklarımı affetmiş ve arınmışken ve huzur dolu yaşamaya devam ederken karşıma çıkan sevdigimle birlikteligimdede bukadar mutlu huzurlu hayaller içerisindeyken??? şimdi ben neden bu korkuları yaşamaya başladım? madem benim hayallerim bukadar cıvıl cıvıl rengarengtti okadar olumlu düşünüp olumlu cümleler sarfederken aksi birkaç arkadaşım negatif düşünceleri yorumlarıyla beni etkilemeye çalışırken bile hayırrrr! ben ne istedigimşi biliyorum güveniyorum inanıyorum die olumlu düşünmeye devam edip o hayallerimin rengini dahada cıvıldaşdırırken şimdi neden bu karanlığa mahkum oldu benim hayallerim??? bukadar huzur dolu yaşarken içimdeki karanlık içimdeki isyan içimdeki çığlıklar neden oluştu ozaman?
Zihninde hangi düşünce daha güçlüyse ve İstikrarlı ise o kazanır.
"Güçten kastım Bedeninin titretmesi etkileşimi -Korku yada +Aşk (Sevgi) ile " demişsiniz.....

benim zihnim güçlülük ötesi olumlu düşüncelerle doluydu hayallerimde öyle... şimdi? o kadar karmaşıgımki okuduklarım uyguladıklarım uygulayamadıklarım... resmen kendimi uçurumun kenarında hatta bir ayagım boşlukta hissediyorum... ışıkları bir bir yitiriyorum ve anlamıyorum benim hayallerim rengareng ve pırıl pırıldı :( pwki şimdi neden bunu yaşıyorum? okadar olumlu bir kişilik ve hayaler kuran ben bunumu yatratmış oldum da yaşıyorum? eger ben yarattıysam tam tersi olması gerekmiyormuyduki :(