Tüm Hayat bir An gibidir...
Bazilarimiza göre, Hayat karanlik bir Kuyu...!
Son derece agir bir Yük...!
Her gün, her şey biraz daha kotüleşiyor...!
Nokta kadar bir Umut Işigi bile yok...!
Böyle dü$ünüyorsaniz bilin ki bu "Müslümanca" bir Bakiş acisi degil...
Hz. Adem böyle düşünseydi Havva'sina, daha sonra da
Cennet'ine kavuşamazdi...
Hz. Yusuf böyle düşünseydi, Kardeşleri tarafindan itildigi karanlik Kuyudan dişari cikamazdi...
Hz. Yunus böyle düşünseydi, Baligin Karninda kalirdi...
Hz. Ibrahim Nemrud'un Ateşinde yanardi...
Peygamberlerimiz en zor Anlara bile teslim olmadilar; iclerindeki Imana ve Iman kaynakli Umuda tutunup,kurtuldular.
Böylece her şart altinda Umut Işiklarinin varligini ispatladilar.
Bilin ki, Umut I$iklari hicbir zaman tümüyle sönmez: Cünkü her Halimizi goren ve bilen Biri var...
Öyleyse umutlanalim:
Hz. Yusuf'u karanlik Kuyuda bulup kurtaran, bizi de Güclüklerden kurtarabilir...
Hz. Yunus'u baligin karnindan kurtaran, bizi de ic karanligimizdan kurtarabilir...
Hz. Ibrahim'i Nemrut AteŞinden kurtaran, bizi de şeytan Ateşinden kurtarabilir...
şu halde "Caresizlik" yoktur...
Sadece kendini öyle hissetmek vardir!
Hayat dikkat ister...!
Cünkü bir kere yaşanir.
"Deneme-yanilma" Metodu uygulama şansimiz yoktur.
Iskaladiginiz Anlari geriye dönüp yeniden yaşayamazsiniz.
Tekrar tekrar başlayamazsiniz.
Bu bakimdan her An, son An kadar degerlidir.
Yavuz Bahadiroglu