telkinler öncesi ve sonrası yaşammm...
kendimi en çok sinirlendiğimde sakin sakin konuşmamı sevdim...özelliklede mevki sahibi insanlarla(oturmayı hakedemeseler bile
)sakin bi dille aklımdan geçen her türlü şeyi hooooppp diye ağzımdan çıkmasınıı sevdim..önceden yok bunu söylemiyim,bunu söylersem şunu anlar diye diyee geçer giderdi konu,ya da sinirden söyliyecek kelime bulamazdım..
.şimdi isee ben bile anlamadan ağzımdan çıkıyo,artık karşı taraf düşünüyo...belki biraz egoist oldum ama karşımdakiler yaptıkları haksızlıkları düşünsünler bundan sonra....öğretmenlik yapıyorum ve öğrencilerimede özgüveni,özsaygıyı ve olumlu düşünmeyi kafalarına yerleştirmeye çalışıyorum...hayata birazda olsa güvenle bakmaya başladılar..
düzenli dinleyemiyorum ama her gün mutlaka yarım saat-bir saat olsun dinlemeye çalışıyorum...farklı aktivitelerle kendimi geliştirmeye çalışırken,müzik dinlerken bu kadar değişeceğimi hiç düşünmemiştim...etkisinin olmadığını söyleyen arkadaşlara şunu söyliycem kendinizi her şeyin oluruna bırakın,kendini zamanle belli ediyo zaten..
bu sitede emeği geçen herkesee kkooocamann bii alkışşş...
sizi seviyorum,iyi ki varsınız,iyi ki burdayım...hiç bir şey tesadüf değilmiş...
