[denizyıldızı]

Çok kitap okudum ve o kitaptaki kahrmanların hyatlarına özendim...
Kendi hayatımı hiç düşünmedim yani düşündüm tabi ama öyle çok üstünde durmadım...
Sadece hayallerim, isteklerim oldu okadar ve elbette acılarım...
Şimdiyse artık hiç kitap okumak gelmiyor içimden günlük; (en azından belli bir süre..) Artık o kitapta ki kızların, adamların hayatını değil kendi hayatımı yaşamak istiyorum...
Sence bunu yapabilir miyim ben?.. Ben gerçekten kendi hayatımı oluşturabilir miyim?.. Bilmiyorum sadece denemye dğer olduğunu biliyorum... Ve deneyeceğim...
Mevsim sonbahar, sonbahardayız; bense evde takınp kaldım günler boyu dışarı çıkmadım hiç... Neden ki?..
Rüzgarı hissetmek hakkım değil mi?.. Gökyüzündeki temiz havayı içime çekmek... Bu güzel mevsimi yaşamak... Bu eylül geçti bu mevsim ve seneye kadar da glemeyecek.. O kadar ömrüm var mı bilmiyorum?..
Evet benim sorunum bu... Hayatı yaşamamak, ya da yaşadığımı sanmak...
Ama artık gerçekten yaşayacağım...
İstediğim şeyler olmalı ki mutlu olmalıyım ve istdiğim şeyler de öyle çok muazzam şeyler değiller...
Ama dedim ya günlük benim ilk sorunum hayatı yaşamamak, belki küstüm hayata ve korktum elbette beni üzen yıpratan şeyler oldu ama şimdi küllerimden yeniden doğma zamanı...
Ben hayata döndüğümde; kabuğumdan çıktığımda herhalde bazı şeyleri başarabilirim değil mi?..
Başarısızllık kader değildir buna inanıyorum....
Bu hayatta bazı şeyleri başaramayabiliriz, hatalar yapabiliriz; pek çok şey olur ama insan asla yenilmez; yeniden ayağa kalkmak isterse kalkar; bu durumda ona kim engel olabilir ki?..
Bana ancak ben engel olabilirim başka kimse değil... Evet hayatım duruyor önümde; onu yaşamam için.. Bende yaşayacağım... Hayallerimden vazgeçmeyerek....