[taçyaprak]

biliyorum günlüğüme çok fazla şey yazmıyorum yazamıyorum ama zamanla daha iyi olacak biliyorum
bu aralar kendimle çok meşgulüm yavaş sessiz ama derin adımlarla değiştiğimi hissediyorum eskisi kadar panik bir insan değilim.hah ne güzel böyle sakin sakin gideyim diyordum ki hiç hoşlanmadığım bişeyin haberini aldım. memleketten akrabalar geliyor(oysa ben kimseyi görmek istemiyorum şu aralar)ayrıca sağlık için geliyorlar ilgilenmek gerekiyordu şimdi iki kere ilgilenmem gerekiyor ya evet kabul ediyorum bu beni geriyor bir de sağolsunlar şöyle bir sürpriz yaptılar 3-4 gün sonra geleceklerdi yarın geleceklermiş annem olmasa onu da öğrenmeyecektik bize süpriz yapacaklarmış(bakalım ben sizin süprizinize hazır mıyım) iyi ki camları falan bugün sildim yarın son gücümü kullanarak kalan temizliği de bitirmeliyim.bizim akrabalar böyle onlara dedikodu malzemesi vermemeliyim(bana adam olamazsın demediler iyi ev hanımı olamazsın dediler)
velhasıl ürküyorum ben bu insanlardan nasıl vakit geçireceğiz bilmiyorum ayrıca ben değiştim eskisi gibi konuşkan değilim ve ayrıca da neşeli(garip ama öyle bunalımdayken bile hep öyleymiş gibi davranıyorumdum)geldiklerinde somurtmucam ama ortamı neşelendirmek için de bişey yapmıcam iyi vakit geçirmeleri için kendimi kasmıcam bu sefer.herşeyi doğallığına bırakıcam.
eskiden neden hep neşeli davrandığımı düşünüyorum :bu son 1 yılda değişmiş ve saklanamaz bir durum olmuştu ansızın ve yersiz ağlamaya başlamıştım.annem eskisi gibi sık beni eleştirmemeye başladı ve kendini topla dedi ama çok geçti.hiç evden çıkmıyor ve hiçbişey yapmıyodum çünkü hiç bişey için enerjim yoktu,kolumu kaldıramıyordum,hergün yarın kendimi düzeltmek için,iyi hissetmek için birşeyler yapayım diyordum ama olmuyordu.bunu yaşadığım o sineması bile olmayan o küçük ilçede yapamayacağıma karar verdim ve geçen yaz izmire dönüş yaptım.canım izmirim benim

bu günlük biraz dağınık ve parça parça olacak gibime geliyor.neyse ki sitedeki insanlar zeki insanlar
eminim zamanla parçaları birleştirip bütüne varırsınız